တိုးတက္ေနေခတ္ၾကီးထဲမွာ ေမြးဖြားခဲ့ရေပမဲ့ တိုးတက္မႈ႔မရွိတာက ကြ်န္ေတာ္ပါ ပညာဆိုတာလဲ မိဘကအဆင္မေျပေတာ့
၁၀တန္းေတာင္မေျဖခဲ့ရပဲ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရလို႔ ပညာဆိုတာလဲကြ်န္ေတာ့္မွာမရွိပါ။
ဘာတစ္ခုမွ ျပည့္စံုမႈ႔မရွိတဲ့
အေနအထားနဲ႔ အလုပ္ဆိုတာလဲ ကြ်န္ေတာ့္မွာမရွိပါ ဘြဲ႔လက္မွတ္ေလးကိုင္ျပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ဖို႔တန္းစီေနသူမ်ားေတာင္
ရုံးကူ ျပာတာေတာင္ အကုန္မရတဲ့ ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္လိုလူတစ္ေယာက္အတြက္ အလုပ္မရွိတာ မဆန္းပါဘူး။ေနာက္ဆံုး
လက္သမား ပန္းရန္အလုပ္ေတာင္ကြ်န္ေတာ္အတြက္မရွိတာ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ရွာတာ ညံ့လို႔လား အလုပ္ကပဲရွားပါးလို႔လားမသိပါဘူးဗ်ာ။
ေတြ႔သမွ်လူကို အလုပ္ေလးမရွိဘူးလား အလုပ္ရွိရင္ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာပါေနာ္လို႔ ေျပာရ ေမးရတာလဲ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ မူပိုင္သီခ်င္းလို
ျဖစ္ေနပါျပီဗ်ာ။ရွိစုမဲ့စုေလး လမ္းစရိတ္လုပ္အလုပ္ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ရတာလဲ အလုပ္မရတဲ့အျပင္ လမ္းစရိတ္ပဲဆံုးတာ လနဲ႔ခ်ီေနပါျပီ။
အလုပ္မရတဲ့အဆံုး တပ္ျပန္ေခါက္ျပီး အေမ့အိမ္ကိုျပန္လာလို႔ အိမ္ကို ၀င္၀င္ခ်င္းပဲ
"ကိုၾကီး ကြ်န္ေတာ့္အတြက္မုန္႔မပါဘူးလား ဗိုက္ဆာလို႔ေသေတာ့မယ္"လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ေအာက္က ညီငယ္ကေမးပါတယ္။အေျဖစကားေတာင္ေပး
ေသးခင္ အငယ္ဆံုး ညီမေလးကလဲ ေျပးလာျပီး"ကိုၾကီး ညီမေလးမွာလိုက္တဲ့ ခဲတံေလး၀ယ္လား"လို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔ေမးျပန္ေရာ ဒါနဲ႔ ညီမေလးကို ေပြ႔ခ်ီျပီး
"ဒီေန႔ေတာ့မပါေသးဘူးေနာက္ရက္ကိုၾကီး၀ယ္ေလးေပးမယ္ေနာ္" "ဟာ ကိုၾကီးေျပာလိုက္ရင္ဒီအတိုင္းၾကီးပဲ တခါမွလဲမပါလားဘူးမနက္ျဖန္ေက်ာင္းမွာ
ဘာနဲ႔စာေရးရမလဲ"လို႔ ျငီးျပီးကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းသြားပါတယ္။အိမ္ထဲကို၀င္လိုက္ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ဆန္မရွိတဲ့အိုးကို ျခစ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အေမက
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္နွာမၾကည့္ပဲ ကြ်န္ေတာ့္လက္ကို ၾကည့္ျပီး
လက္ဗလာနဲ႔ျဖစ္ေနေတာ့ ဘာတစ္ခြန္းမွမေမးေတာ့ပဲ ဆန္အိုးကိုသာ
အံၾကိဳတ္ျပီးျခစ္ေနတာ
ကြ်န္ေတာ္မၾကည့္ရက္ေတာ့ပဲ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းဘာတစ္ခုမွမရွိတဲ့ ဧည့္ခန္းေထာင့္ကမဲ့ျပံဳး ျပံဳးေနတဲ့ ေသာက္ေရအိုးစင္ကိုဖြင့္ျပီး ေရကိုသံုးခြက္ဆင့္
အားမနာတမ္းေသာက္ခ်လိုက္တယ္။ေတာ္ေသးတယ္ ေရေတာင္ အဘိုးမေသခင္ ေနာက္ေဘးမွာေရတြင္းေလးတူးခဲ့လို႔ ၀ယ္မေသာက္ရပဲ
အားမနာတမ္း၀၀ေသာက္ေနရတာ။၀ူး.....ဘ၀ကလဲေနာ္။
မနက္ျဖန္အတြက္ ဘယ္သြားျပီးအလုပ္ရွာရင္ေကာင္းလဲလို႔ စဥ္းစားေနတုန္း သတိယျပီး ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံကိုထုတျ္ပီးေရတြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မနက္ျဖန္အသြားလမ္းစရိတ္ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ရယ္ ပိုက္ဆံကိုၾကည့္ျပီး ငိုေတာင္ငိုခ်င္သြားတယ္ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေနာ္ ။
ဟိုးေတြးဒီေတြးနဲ႔ ဗိုက္ထဲက သံစံုတီး၀ိုင္းရဲ့ လက္စြမ္းျပတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္
ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း "၀ုန္း"ဆိုေသာအသံေၾကာင့္လန္႔သြားသည္ သိလိုက္ပါျပီ
"၀ုန္း"ဆိုေသာအသံမွာ တံခါးဖြင့္ေသာအသံမဟုတ္ပါ အိမ္တြင္ အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ခိုးစရာမရွိေသာေၾကာင့္ဘယ္သူခိုးမွ လာမခိုးလို႔တံခါးဆိုတာမရွိလို႔ "၀ုန္း "ဆိုေသာအသံက ေကြ်းဖခင္မူးျပီးျပန္လာျပီး အရက္၏ကန္လိုက္ေသာဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ က်ိဳးလုနီးနီးၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ထိေတြ႔ေသာအသံသာျဖစ္ပါသည္ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္းပဲ အၾကီးဆံုးသားကြ်န္ေတာ့္အား"ဖိုးေမာင္အသံုးမက်တဲ့ေကာင္ ဒီအရြယ္ေရာက္ေနျပီ မိဘကိုကူညီရေကာင္းမွန္းမသိဘူးအလုပ္ထြက္ရွာတယ္ဆိုျပီဘယ္အေလလိုက္ေနမွန္းမသိဘူးခုထိအလုပ္ဆို
ဆိုတာမရဘူး အသံုးကိုမက်ဘူး ငါတစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနရတာလဲ သနားပါအံုးကြါ ငါေျပာရင္လဲအရက္မူးလို႔ေျပာတယ္လို႔ထင္အံုးမယ္ ငါအရက္ေသာက္ခ်င္လို႔ေသာက္တာမဟုတ္ဘူးကြ ပင္ပန္းလို႔ေသာက္တာမင္းသိလား"ဆိုျပီးသူဖြင့္ေနက်ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးဖြင့္ေနျပီး ခဏၾကာေတာ့အသံတိတ္သြားတယ္ အင္း မူးကလဲမူး ေမာကလဲေမာေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီထင္ပါတယ္။အေဖအိပ္ေပ်ာ္သြားျပီးခဏၾကာေတာ့ အေမအိတ္တစ္လံုးဆြဲျပီ ဖိနပ္ေတာင္မပါပဲအိမ္ျပင္ထြက္သြားပါတယ္ ထံုးစံအတိုင္း ရပ္ကြက္ထဲလွည့္ျပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ သားသမီးေတြစားဖို႔ ဆန္းလိုက္ေခ်းမွာေပါ့။မေတြးေတာ့ပါဘူး အဆင္မေျပမႈ႔ေတြကမ်ားေတာ့ ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာေတာင္မေတြးခ်င္ေခါင္းကို အားရပါရကုတ္ျပီး အိပ္လိုက္တာ အိပ္မက္ထဲေတာ့
အဆင္ေျပသား လိုခ်င္တာအားလံုးရ
ျဖစ္ခ်င္တာအားလံုးျဖစ္နဲ႔အိပ္မက္ေတာင္မႏိုးပဲဆက္မက္ေနခ်င္မိတယ္မနက္လင္းေတာ့
အိပ္ယာႏိုးေတာ့ မထခ်င္ေသးပဲအိပ္မက္ထဲကမွတ္မိသေလာက္အေၾကာင္းေလးေတြ စဥ္းစားျပီးျပံဳးေနတုန္း
"ဟဲ့ ဖိုးေမာင္မထေသးဘူးလား ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနျပီလဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သူေဌးသားမ်ားမွတ္ေနလား
ထထ မ်က္ႏွာသစ္အလုပ္ရွာဖို႔ျပင္ အိုးထဲမွာ ဆန္ျပဳတ္ေလးရွိတယ္
အငယ္ေတြစားဖို႔ခ်န္ျပီးစားသြား ဒီေန႔အလုပ္မရရင္ေတာ့ ငတ္ဖို႔သာျပင္
ဆန္လဲေခ်းရလြန္းလို႔ မေခ်းဖူးတဲ့အိမ္ဆိုလို႔ရပ္ကြက္အျပင္က
သူေတာင္းစားတဲပဲက်န္ေတာ့တယ္ သိလား ထ ျမန္ျမန္ထ"လို႔ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းလို
မနားတမ္းေျပာသံၾကားရေတာ့ အိပ္မက္အေၾကာင္းခဏထားျပီး မ်က္ႏွာသစ္ ေရခ်ိဳး
ဆန္ျပဳတ္ေလးမ၀တ၀ေသာက္ျပီး အ၀တ္စားလဲ(အ၀တ္စားလဲဆိုလို႔ အထင္မၾကီးနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္တာဆိုလို႔ ပုဆိုးႏွစ္ထည္ အက်ီၤႏွစ္ထည္ႏွင့္
ေဘာက္ဘီရွည္တစ္ထည္သာရွိပါသည္)
ျပီးေတာ့ အိမ္မွ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထြက္ခြါလာပါေတာ့သည္ ဘတ္ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္ေနရာအလုပ္သြားရွာမယ္စဥ္းစားေန
တုန္း"ေဟ့ေကာင္ ဖိုးေမာင္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"ဆိုျပီး ဟိုဘက္ရပ္ကြက္မွ အသိကိုၾကီးတိုးကႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။
"ထံုံးစံအတိုင္း အလုပ္ရွာေပါ့ဗ်ာ"လို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့"အလုပ္ဆိုလို႔ ခုမွသတိယတယ္ငါတို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ အင္တာနက္ဆိုင္သစ္တစ္ဆိုင္ဖြင့္တာ ဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးက ငါ့ကို အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့သူေခၚလာေပးလို႔ေျပာထားတယ္
မင္းလုပ္ခ်င္လား လုပ္ခ်င္ရင္အခုသြားေမးရေအာင္ တကယ္လို႔
အလုပ္ရရင္ေတာ့ငါ့ကို ဘီယာတိုက္ရမယ္ေနာ္"လို႔ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္
ရင္ခုန္သံျမန္သြားေစေပမဲ့"လုပ္ေတာ့လုပ္ခ်င္ပါတယ္ကိုၾကီးတိုးရာ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္က၁၀တန္းလဲမေအာင္ဘူး ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာျမင္ဖူးျပီးမကိုင္ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို အင္တာနက္ဆိုင္ကအလုပ္ေပးပါ့မလားဗ်ာ"လို႔အားေလ်ာ့စြာေျပာေတာ့ "မင္းကလဲ စစ္မေရာက္ခင္ျမွားကုန္ေနျပန္ပါျပီ
အလုပ္ကသြားမဗ်ဳးရေသးဘူး မျဖစ္ဘူးဆိုတာနဲ႔စေနျပီ အလုပ္ေပးတာမေပးတာက
ဆိုင္ရွင္အလုပ္ အလုပ္သြားဗ်ဴရမွာကမင္းအလုပ္ ဗ်ဴလို႔မရေတာ့လဲ အရင္းေပါ့ကြာ
ဘတ္ကားခကုန္တာမွတ္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားယံုပဲဟာ"လို႔ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ္လက္ဆြဲေခၚသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ မထူးပါဘူး ရေတာ့လဲအျမတ္ေပါ့ဆိုျပီးလိုက္သြားပါတယ္။
၁၅မိနစ္ေလာက္ စကားတေျပာေျပာနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္တာ "-----------"ဆိုင္းဘုတ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့"ဒီဆိုင္ကြ ဆိုင္ရွင္ကအမ်ိဳးသမီး သေဘာေကာင္းပါတယ္သူလဲအလုပ္သမားမရေသးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းဒုကၡမ်ားေနတာ မင္းကလဲ ငယ္ငယ္ေခ်ာခ်ာေလးအ၀တ္အစားကသာစုတ္ျပတ္ေနလို႔ေကာင္းေကာင္း၀တ္စားလိုက္ရင္ရုပ္ရွင္ေတာင္ရိုက္
လို႔ရေသးတယ္လို"လို႔ကိုၾကီးတိုးကေျပာျပီးေရွ့ကေနဦးေဆာင္၀င္သြားပါတယ္ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္
အရာရာမျပည့္စံုေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ရုပ္ရည္ကေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတာ တစ္ခုေတာ့ျပည့္စံုပါသည္။ကိုၾကီးတိုးေနာက္မွ ကပ္လိုက္ရင္း ဆိုင္အေျခအေနကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
မဆိုးပါဘူး ကြန္ပ်ဴတာက၁၀လံုး ဆိုင္ေလးကလဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္
ေကာင္တာလို႔ထင္ရတဲ့ စာပြဲတလံုးမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ေက်ာေပးထိုင္ေနပါတယ္
ကိုၾကီးတိုးက ကြ်န္ေတာ္လက္ဆြဲသြားျပီး ေကာင္တာနားေရာက္ေတာ့"မမ
ဟိုေန႔ကမမရွာခိုင္းထားတဲ့ အလုပ္သမားရလို႔လာျပတာပါ"လို႔
ရိုရိုေသေသေျပာလိုက္ေတာ့ ဆံုလည္ကုလားထိုင္ေလးကြ်န္ေတာ္
တို႔ဘက္လွည့္လာပါတယ္။ကိုၾကီးတိုးေခၚေတာ့
မမတဲ့ အသက္က ကြ်န္ေတာ္အေမထက္ ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲငယ္မယ္ထင္ရတဲ့
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာမွာလဲ မိတ္ကပ္အျပည့္ ႏႈတ္ခမ္းနီးရဲရဲနဲ႔
အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္က ခပ္တည္တည္နဲ႔
"နာမည္"စကားသံကလဲမာလိုက္တာ ကြ်န္ေတာ္ဘာေျဖရမယ္မသိ ေက်ာက္ရုပ္လိုရပ္ေနတုန္း
"ဖိုးေမာင္ပါမမ"လို႔ ကိုၾကီးတိုးက ၾကားမွ၀င္ေျဖေပးသည္။မင္းကိုေမးတာမဟုတ္ဘူး
သူ႔ကိုေမးတာ သူေျဖပါေစ ဒါနဲ႔"ဖိုးေမာင္ပါ အန္တီ"လို႔
တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ျပန္ေျဖေတာ့ ဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာက တည္ရာမွ
တင္းလာသလိုထင္ရပါတယ္ .။ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္ေနတာေတာ့အမွန္ပါ
အလုပ္ရွာေနတာၾကာျပီဆိုေပမဲ့ နဖူးေတြ႔ဒူေတြ႔ လက္ေတြ႔အလုပ္ဗ်ဴးဖူးတာ
ပထမဆံုးအၾကိမ္မို႔ ေၾကာက္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္ ေဘးနားမွ ကိုၾကီးတိုးက
ကြ်န္ေတာ္ေျဖသံကိုၾကားေတာ့
ေျခေထာက္ကို သူ႔ေျခေထာက္နဲ႔နင္းလိုက္သည္ ဘာမ်ားေျဖတာမွားလဲလို႔ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ပါးစပ္မွ အသံမထြက္ပဲ ပြစိပြစိလုပ္ျပေနတာၾကည့္ျပီး နားမလည္ပဲ ခဏေလးၾကာမွသူ႔ပါးစပ္အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၾကည့္မွ သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။"နာမည္အရင္းလား" "နာမည္အရင္းက ျဖိဳးေမာင္ပါမမ ရပ္ကြက္ထဲမွာျဖိဳးေမာင္ကို ေခၚပါမ်ားေတာ့ ဖိုးေမာင္ျဖစ္သြားတာပါမမ"လို႔အရဲစြန္႔ေျဖလိုက္ေတာ့ ဆိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာေတာ့ နဲနဲေလ်ာ့သြားတယ္"အသက္ကေကာ""၁၈ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ဗ်"လို႔ရိုရိုေသေသေလးေျပာလိုက္ေတာ့
"ေက်ာင္းေနေသးလား""ဟုတ္ကဲ့ မိဘကစီးပြားေရးအဆင္မေျပလို႔ ၁၀တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရပါတယ္"လို႔၀မ္
းနည္စြာေျပာေတာ့"ျပီးေရာဒါကအေရး
မၾကီးပါဘူး
ဆုိင္ကိစၥကသင္ေပးရင္တတ္ပါတယ္ မခက္ပါဘူး လစာက---ေလာက္ရမယ္
ဆိုင္ကိုမနက္၁၀နာရီဖြင့္ရမယ္ ည၁၂နာရီပိတ္ရမယ္ တကယ္လို႔ ၁၂နာရီထိုးလို႔
လူရွိေသးရင္ လူျပန္သြားတဲ့အထိေစာင့္ျပီးမွဆိ
ုင္ပိတ္ရမယ္ အဆင္ေျပမလား"လစာကမဆိုးပါဘူး ေလာေလာဆယ္အိမ္ကိုေတာ့ နဲနဲအေထာက္အကူျဖစ္မွာမို႔
"ဟုတ္ကဲ့အဆင္ေျပပါတယ္'"ဒါဆိုမင္
းကို အစမ္းသံုးၾကည့္မယ္
ၾကိဳက္ရင္ဆက္သံုးမယ္ ဒီေန႔မင္းကို လုပ္ရမယ့္ဟာေတြသင္ေပးမယ္ ညေနာကမွျပန္ေပါ့
လစာကေတာ့ မနက္ျဖန္မွစတြက္မွာေနာ္"
လို႔ေျပာျပီးဆိုင္မွာလုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကိုသင္ေပးရင္ ညေနရနာရီေလာက္က်ေတာ့မနက္ျဖန္
ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းအပိုေပးျပီးျပန္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ကိုၾကီးတိုး ဆိုင္မွအတူတူျပန္လာျပီး ကိုၾကီးတိုးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလစာထုတ္ရင္ဘီယာအ၀တိုက္မဲ့အေၾကာင္းေျပာျပီး အိမ္သို႔ သြတ္လက္ေေသာေျခအစံုႏွင့္ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။
ရပ္ကြက္ကုန္စံုဆိုင္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ သတိယျပီး ဒီေန႔ဘတ္ကားခေလးနဲ႔ ဆန္ကိုရသေလာက္၀ယ္ျပီးအိမ္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္ အလုပ္ကနီးေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားလဲရတာမို႔ ကားခမကုန္ေတာ့မွာျဖစ္လို႔ ကားခေလးကိုဆန္၀ယ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။အိမ္ထဲကကိုလွမ္း၀င္လိုက္ေတာ့ ညီေလးနဲ႔ညီမေလးႏွစ္ေယာက္က ကစားေနရင္းကြ်န္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့ အရင္ရက္ေတြကလိုေတာင္ ဘာပါလားလဲလို႔ေတာင္မေမးေတာ့ပဲ ကစားမပ်က္ဆက္ကစားေနၾကပါတယ္။
အေမကေတာ့ ျပဲေနတဲ့အေဖ့ပုဆိုးေလးကိုခ်ဴပ္ေနရင္းကြ်န္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ပဲ
"ဖိုးေမာင္ဗိုက္ဆာေနျပီလား အိုးထဲမွာဆန္ျပဳတ္နဲနဲခ်န္ထားတယ္စားလိုက္ေလ" လို႔ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္
ဗိုက္ကေပ်ာ္ျပီးမဆာတာလားမသိစားခ်င္စိတ္မရွိပဲ အေမ့ေဘးကပ္ထိုင္ဆန္ထုပ္ေလးေရွ့ခ်ျပီး
"အေမ ၀မ္းသာစရာပဲ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ရျပီဗ်"လို႔ ၀မ္းသာအားရေျပာေတာ့ အေမက
ေမာ့ၾကည့္ျပီး"တကယ္လားဖိုးေမာင္ ဘာအလုပ္ရတာလဲ အလုပ္က အေ၀းၾကီးလား သူေဌးကေကာ
သေဘာေကာင္းမယ့္ပံုေပၚလား"စသည့္လားေပါင္းမ်ားစြာပါေသာ ေမးခြန္းကို မ်ည္ရည္၀ဲ၀ဲ
၀မ္းသာေသာအသံႏွင့္ေမးရွာသည္"တကယ့္ေပါ့ အေမရ အင္တာနက္ဆိုင္မွာပါ
အလုပ္ကမေ၀းပါဘူး ကိုၾကီးတိုးတို႔ရပ္ကြက္ထဲတင္ လစာကေတာ့----ေလာက္ရမယ္
ဆိုင္ရွင္ကအမ်ိဳးသမီး အေမတို႔ေလာက္ရွိမယ္ သေဘာေကာင္းမယ့္ပံုပါပဲ
စိတ္မပူပါနဲ႔ ေလာေလာဆယ္ လစာသိပ့္မမ်ားေပမဲ့ အိမ္စရိတ္ေလးနဲနဲေထာက္ႏိုင္ေတာ့
အေဖလဲ အသက္ရူေခ်ာင္တာေပါ့ ဒီမွာဆန္ေလး မနက္ျဖန္ဘတ္ကားစီးစရာမလိုေတာ့
ကားခေလးနဲ႔ဆန္၀ယ္လာတာ"လို႔ေျပာျပီး ဆန္ထုပ္ေလးေပးျပီး ထကာ
တန္းေပၚမွာတင္ထားေသာ ေဘာင္းဘီရွည္ေလးကို ေသခ်ာေခါက္ျပီး
အိပ္ယာေအာက္ထိုးထည့္ထားလိုက္တယ္ မနက္ျဖန္ဒီေဘာင္ဘီရွည္ေလး၀တ္သြားရမယ္မဟုတ္လား။
ဒီေန႔ည ထူးထူးျခားျခားအေဖလဲ ေစာေစာျပန္ေရာက္လာတယ္ အရက္လဲနဲနဲပဲေသာက္ထားတယ္ထင္တယ္(နဲနဲဆိုတာလဲ ေသာက္စရာပိုက္ဆံမရွိေတာ့လို႔လား တိုက္မယ့္သူ
မရွိလို႔လားေတာ့မသိ)ဒီလိုနဲ႔ ညစာထမင္း၀ိုင္းေလးကို ငပိရည္တို႔စရာနဲ႔ ျမိန္ရွက္စြာစားရင္ အလုပ္ရျပီ
ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ အေဖက"ဒီအလုပ္ကို ေသခ်ာဂရုစိုက္
ကိုယ့္အလုပ္လိုသေဘာထားျပီးလုပ္ အလုပ္မရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္တယ္
အလုပ္ရွာရတာဘယ္ေလာက္ခက္တယ္ဆိုတာမင္းလဲသိေလာက္ျပီဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္သီးခံျပီးလုပ္ၾကားလား"လို႔ဆံုးမရွာတယ္။စားေသာက္ျပီး အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ ညီမေလးကသူ႔ကို
ကြန္ဘာဘူးလွလွေလး၀ယ္ေပးရမယ္ေနာ္လို႔ ပူဆာျပီးေဘးနားမွာ ေကြးေကြးလာအိပ္ေနတယ္။
မေန႔ညက ေသာက ကင္းကင္းအိပ္ရလို႔လားမသိဘူး တခါတည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
မနက္အေမႏိုးမွပဲထျဖစ္တယ္ အိပ္မက္ေတာင္မမက္ေတာ့ဘူး။ဒါနဲ႔ ေရခ်ိဳး
အ၀တ္စားလဲျပီး ဆိုင္ေလးဆီသို႔တက္ၾကြတဲ့ေျခလွမ္းအစံုနဲ့ သြက္သြက္ေလးေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့တယ္။ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ဖြင့္ သန္႔ရွင္းေရလုပ္ သင္ထားတဲ့အတိုင္းစက္ေတြလိုက္ဖြင့္ အင္တာနက္ကစားသမားမ်ားမ်ားလာပါေစလို႔ ဘုရားမွာဆုေတာင္းျပီး ဆိုင္လာမဲ့လူေတြကိုေမွ်ာ္ေနပါသည္
လာပါျပီဗ်ာ ကေလးေတြ ဂိမ္းကစားဖို႔ သူတို႔ေလးေတြကို စက္ေတြဖြင့္ေပးျပီး လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္း
ညေန၅နာရီေလာက္ၾကေတာ့ ဆိုင္ရွင္မမေရာက္လာျပီး လိုအပ္တာေတြသင္ေပးမွာၾကားျပီး ၇နာရီေလာက္
က်ေတာ့ျပန္သြားေလသည္။ဒီလိုနဲ႔ တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဆိုင္ကိုလူနဲနဲသိလာျပီး
ဆိုင္ေလးက စည္ကားစျပဳလာပါျပီ ေကာင္မေလးေတြကလဲ ကြ်န္ေတာ္က
ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈ႕ေပ်ာ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေတာ့ ဆိုင္ကိုအျမဲလိုလိုလာေရာက္
အားေပးၾကပါသည္။ကိုၾကီးတိုးကေတာ့ အလုပ္ျပီးရင္
ကြ်န္ေတာ္ဆိုင္မွာၾကီးလိုလိုေနျဖစ္ပါတယ္။ဆိုင္ရွင္မမကလဲ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာမွ သူ႔ဆိုင္စီးပြါးေရးေကာင္းလာတယ္ဆိုျပီ လကုန္ေတာ့ လစာကိုပိုေပးသည့္အျပင္ အိမ္အတြက္ စားစရာေသာက္စရာမ်ားလဲထည့္ေပးလိုက္လို႔ ညီေလးညီမေလးတို႔အၾကိဳက္ေပါ့။
ေအာ္ ကံတရားအဆင္ေျပခ်င္ေတာ့လဲ ခဏေလးပါလားေနာ္။
ဘာလိုလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဆိုင္မွာအလုပ္လုပ္တာ
၆လေတာင္ရွိသြားခဲ့ျပီေနာ္ ဆိုင္မွာအလုပ္လုပ္သည့္ကာလအတြင္
အိမ္စရိတ္ေထာက္ႏိုင္သာမက ညီေလး ညီမေလးတို႔ေက်ာင္းစရိတ္ပါေထာက္
ပံ့ႏိုင္ေသာအေနအထားသို႔ေရာက္ခဲ့
ပါျပီ။အခုဆို ကြ်န္ေတာ့္မွာ ကိုၾကီးတို႔ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြပါမက အြန္လႈိင္းမွာလဲသူငယ္ခ်င္းမ်ား
စြာရွိေနပါျပီ
ကိုၾကီးတိုးဆိုရင္ အလုပ္အားတာနဲ႔ ဆိုင္လာျပီး
ေကာင္မေလးေတြကိုေၾကာင္ရတာနဲ႔ အြန္လႈိင္းမွာေၾကာင္ရတာနဲ႔ နားကိုမနားရပါဘူး
တခါတေလ ညဆိုင္ပိတ္ကူျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘီယာတိုက္ခိုင္း ဘီယာေသာက္ျပီး
အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးတတ္ပါသည္။
ဒီလိုအဆင္ေျပသြားတာ သူ႔ေက်းဇူးနဲ႔ မကင္းဘူးဆိုေတာ့ တလတခါ ဘီယာမဟုတ္ေတာင္ အရက္ေတာ့
ၾကံဳရင္ၾကံဳသလိုတိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္းေပ်ာ္ေနေတာ့ ဆိုင္ရွင္မမနဲ႔လဲ
ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနျပီး တခါတေလ အစားအေသာက္ ရံဖန္ရံခါ အ၀တ္အစားေတြကို
လမ္းၾကံဳလို႔၀ယ္လာတာဆိုျပီး၀ယ္ေပးတဲ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္လဲ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းယံုမက အားတိုင္းအြန္လႈိင္းတက္ေနေတာ့ က်ဴတဲ့ေနရာမွာေတာင္
ဆရာတစ္ပါးျဖစ္ေနပါျပီ။တေန႔အြန္
လႈိင္းသံုးေနတုန္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
ေကာင္မေလးအေကာင့္ကြ ေခ်ာလဲေခ်ာတယ္ u.s.aမွာေနတာ
မင္းက်ဴၾကည့္ပါလားေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးအေကာင့္ကိုေတာင္းျပီး
ေကာင္မေလးအေကာင့္-------@
gmail.comကို အက္ထားလိုက္တယ္ အက္ထားခ်င္းစစေတာ့ လက္မခံေသးပဲ ေနာက္ရက္က်ေတာ့
လက္ခံထားတာေတြ႔တာနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ဟိုင္း ဘာညာ သာရကာေပါ့
အစပိုင္းေတာ့ ေကာင္မေလးက ေမးတာကိုျပန္မေျဖေသးပဲ သံုးရက္ေလာက္ၾကာမွ သူ႔နာမည္ ဖူးသစ္စ(နာမည္ရင္းဟုတ္မဟုတ္မသိ
ပါ) ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အသက္က၂၀ ကြ်န္ေတာ္ထက္ၾကီးသည္ အေမရိကားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနေသာစသည့္အေၾကာင္း
အရာနဲနဲကိုေျပာျပပါသည္ သူက အေမရိကားမွာေနတာဆိုေတာ့ မာနၾကီးတာလဲျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ဒီအေ
ၾကာင္းကိုၾကီးတိုးကိုေျပာျပေတာ့
"ဆက္က်ဴကြာ
အဆင္ေျပသြားရင္ မင္းကိုေတာင္ အေမရိကားေခၚခ်င္ေခၚမွာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆို
အြန္လႈိင္းကအဆင္ေျပျပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္ျပီး
အဆင္ေျပေနတာအမ်ားၾကီးပဲ"လို႔ အားေပးတာလား ပို႔တာလားေတာ့မသိကြ်န္ေတာ့္ကိုေ
ျပာသည္။
ဒါနဲ႔ပဲကြ်န္ေတာ္လဲ အဟုတ္ၾကီးမွတ္ျပီး က်ဴဇယားကို ေကာင္းေကာင္းခင္းပါေတာ့သည္။တပတ္
ေလာက္ၾကာေတာ့ သူက"ယူ႔နာမည္အရင္းကေကာ ေက်ာင္းတက္တာလား အလုပ္လုပ္ေနျပီလား"လားလို႔ရုတ္
တရက္ထေမးေတာ့
ကြ်န္ေတာ္လဲ ဘာေျဖရမွန္းမသိတာနဲ႔"နာမည္က ျဖိဳးေမာင္ပါ
တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ေစာင့္ေနရင္း အိမ္ကဖြင့္ေပးထားတဲ့ အင္တာနက္ဆိုင္မွာ
အပ်င္းေျပလုပ္ကူေနပါတယ္"လို႔ လိမ္ညာျပီး လြယ္လြယ္ကူကူပဲေျဖလိုက္တယ္
ဟုတ္တယ္ေလ အင္တာနက္ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္သမားဆို
အထင္ေသးျပီးဆက္မခင္ေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။သစ္သစ္(ခင္သြားေတာ့
သူ႔ကိုကြ်န္ေတာ္ သစ္သစ္လို႔ေခၚပါသည္)နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ခင္မင္ျပီး
တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ "သစ္သစ္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျဖိဳးေမာင္လို႔ေခၚရတာရွည္ပါတယ္
ေမာင္ လို႔တစ္လံုးထဲေခၚပါ့လား"လို႔ စသလိုနဲ႔ ေသြးတိုးစမ္းလိုက္ေတာ့
သစ္သစ္မ်က္ႏွာေလး ရွက္ေသြးေတြျဖာသြားပါေတာ့တယ္ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ
ဟိုက္ ေသပါျပီ ကြန္နက္ရွင္ကလဲေကာင္းခန္းေရာက္မွက်သြားရတယ္လို႔ကြာ။
ထိုေန႔ကေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ကြန္နက္ရွင္ျပန္မရပါ ညေနဘက္ကြန္ျပန္ရေတာ့
သူရွိမေနေတာ့ပါ။ဒီလိုနဲ႔ေနာက္
ရက္ေတြမွာေတာ့
သစ္သစ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အြန္လုိင္းမွာအျမဲေတြ႔ျဖစ္ေပမယ္႔
သူ႔ကိုဒီအေၾကာင္းထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ။သူစိတ္ဆိုး
မွာစိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ရည္စားလဲမက်
သူငယ္ခ်င္းလဲမကပဲ အြန္လုိင္းမွာ ေန႔စဥ္ေတြ႔ျဖစ္ၾကပါသည္။
လူတစ္ေယာက္ဟာ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့လဲ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အဘက္ဘက္မွ
အဆင္ေျပလာတတ္ၾကပါတယ္။အခုလဲၾကည့္အံုးေလ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္စက
အင္တာနက္၁၀လံုးသာရွိသည့္ဆိုင္ေလးဟာ အခုဆို ႏွစ္ဆ အလံုး၂၀ႏွင့္ ေနာက္ထပ္
ဆိုင္ရွင္မမႏွင့္
ေဆြးမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ရြယ္တူ ေမႊးနံ႔သာဆိုေသာ
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါထပ္တိုးလာခဲ့ပါျပီ။ေဟာင္းႏြမ္းတဲ့
အ၀တ္အစားေတြသာဆင္ရေသာကြ်န္ေတာ္လဲ မမရဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ မင္းသားတစ္ပါးလို
ေက်ာ့လို႔၊မမက ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ ေနာက္ပိုင္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတယ္ လစာအျပင္
အပိုေပးသည့္မုန္႔ဖိုးက တစ္ခါတေလ လစာထက္ပင္မ်ားေနေသးတယ္။အိမ္ဆိုလွ်င္လဲ
မမအတြက္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္လိုပါပဲ
ကြ်န္ေတာ္ျပန္လွ်င္လိုက္လာျပီး ညီေလးညီမေလးအတြက္မုန္႔ေတြ၀ယ္လာကာ
အေမ့ကိုလဲ အမၾကီး အမၾကီးႏွင့္
တကယ့္ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္လိုဆက္ဆံရွာပါသည္။နံ႔သာႏွင့္ကြ်န္ေတာ္
ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနလွ်င္ေတာ့ မမ မၾကိဳက္ပါ ဒါကလဲ သူ႔တူမလိုျဖစ္ေနေတာ့
နံ႔သာအတြက္စိုးရိမ္လို႔ေနပါလိမ့္မယ္ေလ။အခုဆို အေမက အိမ္မွာ
အိမ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ အေဖကလဲ သက္ေတာင္႔သက္သာ ညေစာင့္အလုပ္ေလးႏွင့္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိသားစုဘ၀ဟာ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။
မမဟာ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚဘာလို႔ေကာင္းလဲကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္
သူ႔ဆိုင္ေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ျပီးေနာက္ပိုင္း စီးပြားတက္လာလို႔ အခုဆို
ေနာက္ထပ္ဆိုင္ခြဲ ႏွစ္ဆိုင္ေတာင္ မမက ထပ္ဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္
ကံစပ္တယ္ဆိုျပီး ေကာင္းေနျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ဒီေန႔ေတာ့ ဆိုင္ဖြင့္တာ
တစ္ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ကိုၾကီးတိုး ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ နံ႔သာကို
ဆိုင္မွာပဲ အျပင္က စားေသာက္စရာမ်ားဝယ္ေကြ်းရင္း လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုလို႔
အိမ္ကအ၀တ္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ႏွင့္
စမတ္က်က်၀တ္လာခဲ့ပါသည္ ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို
အံအားသင့္ေစသူကေတာ့ နံ႔သာပါပဲ
ပံုမွန္ အ၀တ္အစားကို ဘိုသီဘတ္သီ၀တ္တတ္ေသာသူက ဒီေန႔
ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္၀တ္စားထားလိုက္ေတာ့ အာပါးပါး လွလိုက္တာ နံ႔သာရယ္။ထိုေန႔က
ကြ်န္ေတာ္အၾကည့္ေတြက နံ႔သာနားမွမခြာပဲျဖစ္ေနတာကို သူလဲသိေတာ့
ရွက္ျပံဳးေလးျပံဳးျပတတ္ပါတယ္။
မမကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း နံ႔သာကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပီး ေနာက္ထဲေခၚသြားျပီး
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ဘာေတြသြားဆူလဲမသိပါဘူး ျပန္လာေတာ့
နံ႔သာမ်က္ႏွာမေကာင္းေတာ့ပါ။အင္းေလ ကြ်န္ေတာ္လို အလုပ္သမားတစ္ေယာက္နဲ႔
နံ႔သာကို ဘယ္သေဘာတူႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။
ထိုေန႔ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရတာ
အရင္ထက္ေပ်ာ္လာပါတယ္ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ နံ႔သာနဲ႔ အလုပ္အတူတူလုပ္ျပီး
စကားေတြေျပာေနရလို႔ပါပဲ။ဒီေန႔ သစ္သစ္ကို
ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္တယ္လို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာထားတာ ၁၅ရက္တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔ပါပဲ
မေန႔ညက အေျဖေတာင္းေတာ့ ဒီေန႔ ေမးလ္ပို႔အေျဖေပးမယ္ေျပာလို႔ ကြ်န္ေတာ္
ေတာ္ေတာ္ရင္ခုန္ေနပါတယ္။ဆိုင္ကိုေစာေစာဖြင့္ျပီး
သန္႔ရွင္းေရးေတာင္အရင္လို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမလုပ္ႏိုင္ပဲ အေကာင့္ဖြင့္ဖို႔
စိတ္ေစာေနပါသည္ စိတ္ေစာေနလို႔လားမသိ အေကာင့္က ေတာ္ယံုႏွင့္မပြင့္
သိခ်င္လွျပီ သစ္သစ္ရယ္ ေဟာ ပြင့္လာပါျပီ ရင္ခုန္သံက
လက္ေခ်ာင္းေတြထိစီးဆင္းသြားသလားမသိ လက္က အေရးထဲတုန္ေနေသးတယ္ ေတြ႔ပါျပီ
ေမးလ္ေတြအမ်ားၾကီးထဲမွ ခ်စ္သူရဲ့ေမးလ္ေလး မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဖြင့္လိုက္တယ္
ျပီးေတာ့ မ်က္စိကို ေျဖးေျဖးေလးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမေတြ႔ပဲ
cspfw,fဆိုတာေလးပဲေတြ႔တယ္
ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတာ့ သြားပါျပီကြာလို႔ ၀မ္းနည္ရင္း
ကိုယ့္ျဖစ္ပ်က္ေနပံုကို ဘယ္သူမ်ားေတြ႔လဲလို႔
ဆိုင္တစ္ဆိုင္လံုး ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေတာ္ပါေသးရဲ့
cspfw,fဆိုတာဘာလဲလို႔ ေတြးေနတုန္း ကြ်န္ေတာ္.........ဟာဟုတ္ျပီ
ျမန္မာေဖာင့္ေျပာင္းျပီး ရိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ cspfw,fဆိုတာ ခ်စ္တယ္ေပါ့
ေပ်ာ္လိုက္တာ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ႔....
ထိုေန႔က ရည္စားပူပူေႏြးေႏြးေလးေပၚမလာပါ
ရွက္ေနလို႔ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။အလုပ္လုပ္ရင္းစိတ္က သစ္သစ္ဆီပဲေရာက္ေနရင္း
ဆိုင္မွာ နံ႔သာကို သစ္သစ္လို႔မွားျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ေခၚမိေတာ့ နံ႔သာရဲ႔
မ်က္ေစာင္းကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ေပါ့။ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ကိုၾကီးတိုးကို သစ္သစ္ဆီမွ
အေျဖရျပီးျဖစ္ေၾကာင္း ဘီယာတိုက္ျပီးေျပာျပေတာ့ "ငါ့ေကာင္ၾကီး
ကံေကာင္းလွေခ်လား အေမရိကားက
ေကာင္မေလးေတာင္ရေအာင္လိုက္ႏိုင္တယ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ ေနာက္အေျခအေနေပးရင္
မင္းကို အေမရိကားေခၚေတာင္ေခၚခ်င္ေခၚသြားမွာကြ"လို႔
၀မ္းသာစြာေျပာပါသည္။ထိုညက အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္ပဲ
သစ္သစ္နဲ႔သူ႔အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္ စိတ္ဓါတ္က်လိုက္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွစ္သိမ္႔ျပီး စိတ္ဓါတ္ျပန္ျမွင္႔တင္လိုက္နဲ႔ ဘယ္ခ်ိန္မွ
အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းမသိပါ အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္သူ အေမရိကားရဲ့
လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚကားေလးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။
ဒီေန႔ေတာ့ ရည္စားပူပူေႏြးေႏြးေလးရဲ့ မ်က္ႏွာကို
vzoမွာျမင္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ရင္ေတာ့အရမ္းခုန္မိသား ဒါေတာင္
အြန္လုိင္းမွာမိုလို႔ အျပင္မွာသာ ေတြ႔ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး
ရည္စားတစ္ခါမွ မထားဖူးေသးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔
လက္ဖ်ားေတြေတာင္ ေအးစက္ေနတယ္။ခ်စ္သူျမင္ႏွာကိုျမင္ခ်င္ေဇာကၾကီး ဒီေန႔မွ
လာလိုက္တဲ့ လူေတြကလဲမ်ား ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႔ အင္တာနက္ေတာင္
ဖြင့္ခ်ိန္မရပါဘူး။သစ္သစ္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ
အဲ့လိုအဆင္မေျပမႈ႔ကမ်ားေနတယ္။စိတ္နဲ႔ လူမကပ္ပဲ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ္
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတြကို သတိထားမိတဲ့ နံ႔သာက
"ကိုဖိုးေမာင္ေနမေကာင္းဘူးလား"လို႔ေတာင္ေမးယူရတယ္"ေကာင္းပါတယ္ ဟ
ဘာျဖစ္လို႔လဲ"လို႔ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ျပန္ေျဖေတာ့"မသိပါဘူး ၾကည့္ရတာ
တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုပဲမို႔ စိုးရိမ္လို႔ေမးတာပါ"တဲ့
ေန႔ခင္းဘက္ လူနဲနဲရွင္းေတာ့ ထမင္းေတာင္မစားေသးပဲ အေကာင့္ဖြင့္လိုက္ေတာ့
သစ္သစ္အေကာင့္ေလးက မီး၀ါျပေနပါျပီ အိပ္သြားျပီထင္ပါတယ္ ဒါနဲ႔ gtalkကို
ဖုန္းေလးခါေလာက္ေခၚမွ
ဟိုဘက္မွ မီးစိမ္းနဲ႔ အတူ"ေမာင္ရယ္ အခုမွလာတာလား သစ္ေစာင့္ေနတာၾကာလွျပီ
ေစာင့္ရင္းနဲ႔ အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္သြားတယ္"လို႔
အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံနဲ႔ေျပာရွာတယ္။"ဟုတ္တယ္သစ္ရဲ့ အေဖက ႏိုင္ငံျခားက
သူ႔ဧည့္သည္ေတြကို သြားၾကိဳခိုင္းေနလို႔ ေနာက္က်သြားတာ ေမာင့္ကို
နားလည္ေပးပါေနာ္"လို႔ လိမ္ညာလိုက္တယ္ ။ထိုေန႔က သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္
အခ်စ္အေၾကာင္းေတြေျပာျပီး ေပ်ာ္ေနလိုက္တာ အနီးနားမွ နံ႔သာရဲ့ နားမလည္တဲ့
အၾကည့္တစ္စံုကိုျမင္မွ ကြ်န္ေတာ္ သတိ၀င္ျပီး ကိုယ္ေျပာေနတဲ့စကားမ်ား
သူၾကားသြားသလားလို႔ စိုးရိမ္ရင္း ရွက္ေနမိတယ္ ဟုတ္တယ္ေလ ကြ်န္ေတာ္
သစ္သစ္ကိုေျပာေနတဲ့စကားေတြရဲ့ သံုးပံု ႏွစ္ပံုဟာ
အလိမ္ညာေတြၾကီးပဲကို။အမွန္တရားကိုသာ သစ္သစ္သိရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ
မုန္းသြားမွာလား ရြံသြားမလား.........အား...မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ။
"ဖိုးေမာင္လာအံုး" " ဟုတ္ကဲ့မမ" ဆိုင္ကို မမ၀င္လာလာျခင္းေခၚသံေၾကာင့္
လုပ္လက္စအလုပ္ေတြထားျပီး မမအနားအျမန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ "မင္းသတင္းေတြ
ၾကားရတာမေကာင္းပါလား အခုတေလာ မင္း အားအားရွိ အြန္လုိင္းတက္
ဖြန္ပဲေၾကာင္ေနတယ္ဆို ဟုတ္လား အလုပ္ထဲလဲစိတ္မ၀င္စားဘူး တစ္ခါတေလ
ဧည့္သည္မ်ားလို႔ စက္ေတြျပည့္ေနရင္ေတာင္ နင္သံုးေနတဲ့စက္ကို မဖယ္ေပးပဲ
စက္ျပည့္ေနလို႔ေစာင့္ပါေျပာတာလဲအခါခါဆို လူမရွိလို႔ နင္အြန္လုိင္းတက္
ငါဘာမွမေျပာဘူး အခုဟာက ငါ့စီးပြားေရးကို ထိခိုက္လာျပီ ဒီေတာ့
နင့္အခ်ိဳးေတြျပင္ ၾကားလား"ရုတ္တရက္ ဒီစကားေတြၾကားလိုက္ရေတာ့ "ဟာ မမကလဲ
မဟုတ္ပါဘူး ဘယ္သူေျပာလဲ နံ႔သာေျပာတာမဟုတ္လား" "နင္မဆိုင္တဲ့ နံ႔သာကို
သြားမဲမေနနဲ႔ ငါဆိုင္မွာ အျမဲမရွိေပမယ္႔
ျပန္ေျပာမယ့္သူေတြအမ်ားၾကီးဆိုတာနင္သိထားပါ ဒါပဲ"လို႔ စကားကို ျဖတ္ကာ
ဆိုင္အျပင္သို႔
စိတ္ဆိုးျပီးထြက္သြားပါသည္။ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ကြ်န္ေတာ္ပါပဲ အခုတေလာ
မမေျပာတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြလုပ္မိေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အခ်စ္ကို တကယ္ေတြ႔မိလို႔
အျပစ္ေတြလုပ္ေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ သာယာတဲ့ စကားသံေတြထဲမွာ ေျမာေနတာလဲ
ေသခ်ာကိုမသိေသးပါဘူး။
"ေမာင္ ေနာက္တပတ္ သစ္ေမြးေန႔ရွိတယ္ေနာ္ ေမာင္
ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ ဘာေပးမွာလဲဟင္ သစ္ေမာင့္ဆီက တန္ဖိုးကို အဓိကမထားပဲ
အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေလးေတာ့ လိုခ်င္တယ္ေနာ္ လိပ္စာလဲေပးထားျပီးျပီ
ေမြးေန႔အမွီပို႔ေပးရမယ္ေနာ္"လို႔ သစ္သစ္က ပူဆာပါတယ္
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ စုထားတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ ၀ယ္ေပးရေတာ့မွာေပါ့
ကိုယ္ကအစကတည္းက ပိုက္ဆံရွိ
သားသမီးလို႔ ေျပာထားတာကို ကိုယ့္အတတ္ကိုယ္စူးတာေပါ့။ထိုအပတ္သူ႔ကို
အရုပ္လက္ေဆာင္ဝယ္ျပီးပို႔ေပးလိုက္တာ စုထားတဲ့ပိုက္ဆံအျပင္ မမထံမွ
ၾကိဳတင္ေငြ လ၀က္စာပါေျပာင္သြားပါတယ္။
"ဖိုးေမာင္ မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းပါလား
ေနမေကာင္းလို႔လား"နံ႔သာက ဆိုင္မွာကြ်န္ေတာ္မႈိင္ေနတာ
ေတြ႔ေတာ့ေမးပါသည္။"ေနေကာင္းပါတယ္ဟာ ဒါေပမဲ့ လကုန္ေတာ့မယ္ဟ"
"လကုန္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ လကုန္ေတာ့ လစာရမွာမို႔ နင္စိတ္ညစ္ေနတာလား"လို႔
ရြဲ႕ေမးပါသည္"လစာရမွာေတာ့ငါ့သိတာေပါ့ ဒါေပမဲ့ဒီလ မမဆီကငါယူသံုးထားတာ
လစာေတာင္က်န္ပါ့မလားမသိဘူး လစာမက်န္ရင္ အိမ္ကိုဘယ္လိုအပ္မလဲဟ ဒါေၾကာင့္
ငါညစ္ေနတာ'လို႔ အမွန္အတိုင္းပဲ ေျပာျပမိေတာ့"အင္းပါဟာ နင္ဘာေတြသံုးလဲ
အတိအက်မသိေပမယ္႔ ပစၥည္းေတြ ခဏခဏ၀ယ္ျပီး နင့္ေကာင္မေလးကို ပို႔ေပးေနတာေတာ့
ငါရိပ္မိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ နင့္ခ်စ္သူမို႔နင္ပို႔တာ
အျပစ္မေျပာခ်င္ေပမယ့္ ငါတို႔ဟာ မရွိဆင္းရဲသား ျပီးေတာ့မိဘကိုရွာေကြ်း
ေနရတဲ႔သူေတြဆိုေတာ့
တစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆို ကိုယ့္မိသားစုကို အရင္ျပန္ၾကည့္ေပါ့ဟာ" နံ႔သာေျပာတာ
ဟုတ္ပါသည္ သစ္သစ္ဆီကို
ကြ်န္ေတာ္ ၀ယ္ပို႔သည့္ ပစၥည္းေတြဟာ ႏွစ္ၾကိမ္ သံုးၾကိမ္မကေတာ့ပါ
သစ္သစ္ကလဲကြ်န္ေတာ္႔ကို တကယ္ သူေဌးသားထင္ျပီး ဟိုပြဲရွိရတာနဲ႔
ဒီပြဲရွိလို႔ ေမာင္ေပးတဲ့ အ၀တ္အစားေလးနဲ႔ တက္ခ်င္လို႔ပါ
၀ယ္ပို႔လိုက္ဆိုေတာ့လဲ မေနႏိုင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ရတဲ့ေနရာက ပိုက္ဆံရွာျပီး
ပို႔ေပးမိေတာ့ အခု အိမ္ကို လစာအပ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက
ေခ်းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတာင္ ဘယ္လိုဆပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနမိသည္။အေတြးေတြနဲ႔
စိတ္ညစ္ေနတုန္း "ဖိုးေမာင္ရယ္ အရမ္းလဲ စိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔ ဒီလငါ့ဆီကေနယူျပီး
အိမ္ကိုေပးလိုက္ ျပီးရင္ နင္အဆင္ေျပမွငါ့ကိုျပန္ဆပ္ေပါ့ဟာ ဟုတ္ျပီလား
နင္စိတ္ညစ္ေနေတာ့
ငါလဲမေပ်ာ္ဘူးဟ"လို႔ေျပာျပီးထြက္သြားပါေတာ့သည္။ေတာ္ပါေသးရဲ့ ဒီလေတာ့
နံ႔သာ ကယ္ေပလို႔။
"ဖိုးေမာင္ မင္းအေဖေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီ"
ရပ္ကြက္လမ္းထိပ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အသိတစ္ေယာက္က အစမရွိ
အဆံုးမရွိစကားေၾကာင့္ ရင္ထဲထိတ္သြားျပီး"ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ် အကို႔စကားက
အစမရွိအဆံုးမရွိနဲ႔ အေဖဘာျဖစ္လို႔လဲ""ဒီလိုကြ မင္းအေဖ ညေစာင့္လုပ္တဲ့
ဂိုေထာင္က
ပစၥည္းေတြ ညကအခိုးခံရလို႔ ပိုင္ရွင္က မင္းအေဖပါ ၾကံရာပါလို႔ စြပ္စြဲျပီး
ပစၥည္းတန္ဖိုးေတြ ေရာ္ခိုင္းေနတယ္ တကယ္လို႔ မေရာ္ရင္ ရဲတိုင္မယ္
လုပ္ေနလို႔ မင္းတို႔အိမ္မွာ မင္းအေမလဲ အရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနေလရဲ့
မင္းလဲျမန္ျမန္ျပန္"ဆိိုျပီး သူလဲ အနားမွ ထြက္သြားပါသည္။ဒါက
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဒီလူ စတာပဲေနမွာပါလို႔ စိတ္ကိုတင္းျပီး
အိမ္သို႔အေျပးျပန္ခဲ့ပါသည္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေမက ကြ်န္ေတာ့္ျမင္ျပီး
ေျပးဖက္ကာ"သားၾကီးေရ မင္းအေဖသူေတာ္ေကာင္းၾကီးကို
ပစၥည္းခိုးတဲ့သူေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ပစၥည္းေတြခိုးတယ္လို႔
သူတို႔စြပ္စြဲေနၾကတယ္ ပစၥည္းတန္းဖိုးမေလ်ာ္ေပးရင္ ေထာင္ခ်မယ္လို႔လဲ
ေျပာေနၾကတယ္ အေမတို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ"လို႔ ငိုၾကီးခ်က္မႏွင့္
ရႈိက္သံေတြနဲ့ေျပာေနရွာသည္။ အေဖဒီလိုလုပ္မယ့္လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း
ကြ်န္ေတာ္ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္ျပန္ရင္း ဆိုင္သို႔
မမဆီအေျပးေလးလွမ္းလာခဲ့သည္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့မမရွိေနသည္
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ မမခ်က္ခ်င္းလိုက္လာျပီး သူ႔နည္း
သူ႔ဟန္ျပႆနာကိုရွင္းလိုက္သည္။ကံေကာင္းတာက အေဖလုပ္တဲ့ ဂိုေဒါင္မွာ
CCTVေနေတာ့ အားလံုးျပန္စစ္လိုက္ေတာ့ သူေဌးသားက
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပါင္းျပီးခိုးျခင္းထင္ရွားေသာေၾကာင့္ အေဖဘာမွ
မျဖစ္ခဲ့ေပ။ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို စာရင္းခ်ဴပ္လိုက္ေတာ့ အေမဖြင့္ထားေသာ
အိမ္ဆိုင္ေလးေျပာင္သြားသည္။အေဖလဲ အလုပ္ျပဳတ္သြားသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုသိေသာ န႔ံသာသည္ ကြ်န္ေတာ့္ကို
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မႈိင္ေနတာ ေတြ႔လွ်င္ခ်က္ခ်င္းလာျပီး
အားေပးစကားေျပာကာ ႏွစ္သိမ္႔တတ္ပါသည္ ေက်းဇူးပါ န႔ံသာရယ္လို႔
အၾကိမ္ၾကိမ္စိတ္ထဲမွာေျပာေနမိတယ္။vzoမွာ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာကိုေတြ႔ေနရေသာ
ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူသစ္သစ္သည္ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုခံစားခ်က္ေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ
နဲနဲမွမသိတာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အံၾသမိပါသည္။ဒီေန႔လဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္
လက္ေဆာင္ပို႔ေပးပါအံုးတဲ့ ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ သက္တမ္းေလးလေလာက္မွာ
သူဘက္ကပို႔ေပးတာဆိုလို႔ စကၠဴေလးတစ္ရြက္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္မရဖူးပါဘူး
ကြ်န္ေတာ့ဘက္ကေပးရတာေတြက မနည္းဘူး အေၾကြးေတြလည္းမနည္းေတာ့ဘူး
ဘယ္လိုဆပ္ရမွန္းေတာင္မသိေသးတာ လာျပန္ျပီလက္ေဆာင္တဲ့ ဘယ္သူ႔ဆီထပ္ေခ်းရမလဲ
ေသခ်င္တယ္။
"သားလာအံုး အေမေျပာစရာရွိလို႔"အိပ္ယာ၀င္ဖို႔ျပင္ေနတုန္း
အေမကေခၚလို႔သြားေတာ့'ဒီေန႔သားရဲ့ဆိုင္ရွင္မမ အေမ့ဆီလာသြားျပီး
အေမ့ကိုကိစၥတစ္ခုေတာင္းဆိုသြားတယ္ အေမလဲတစ္ညေနလံုးဒီစကားကို
သားကိုေျပာရင္ေကာင္းမလား
မေကာင္းဘူးလားစဥ္းစားေနတာ""ေျပာပါရပါတယ္အေမရဲ့
သားအမိခ်င္းေတြပဲ"ဒီလိုသားရဲ့ သူက သားကို လက္ထပ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းလာေျပာတာ
အသက္အရြယ္က အရမ္းကြာေနေတာ့ အေမလဲသားကိုေျပာမထြက္ဘူး"ၾကားလိုက္ရတဲ့
စကားေၾကာင့္ နားကို မိုးၾကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္"ဟာအေမကလဲ
သူ႔အသက္အရြယ္မွ အားမနာဗ်ာ အေမကေကာ ဘယ္လိုျပန္ေျပာလိုက္လဲ""အေမလဲ
နားလည္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေက်းဇူးေတြက အေမတို႔အေပၚေတာ္ေတာ္မ်ားေနေတာ့
အေမအျပတ္ျငင္းရမွာအားနာလို႔ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
သားျပန္လာရင္ေမးလိုက္အံုးမယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္ သားကိုယ္တိုင္စဥ္းစားေပါ့
အေမကေတာ့ မကန္႔ကြက္သလို အားလဲမေပးပါဘူး" ေအာ္သူဘာေၾကာင့္မ်ား
ကြ်န္ေတာ္တို႔မိသားစုအေပၚဒီေလာက္ေကာင္းေနလဲလို႔ စဥ္းစားေနတာ လက္စသတ္ေတာ့
ဒီအၾကံနဲ႔ကို
အခ်စ္နဲ႔ မိသားစုၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမလဲေနာ္။
ဆိုင္မွာ မမနဲ႔ေတြ႔ မမမ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ရွက္ေသြးျဖာေနေပမယ္႔
ထူးထူးျခားျခားအမူအရာေျပာင္းေနတာေတာ့မရွိ။အမူအရာပ်က္ျပီး ဘာလုပ္လို႔
ဘာကိုင္ရမွန္းမသိတာကကြ်န္ေတာ္ပါ။နံ႔သာကေတာ့ ဒီအျဖစ္ေတြဘာတစ္ခုမွမသိရွာပါ။
ညဘက္ဆိုင္ပိတ္ေတာ့ ကိုၾကီးတိုးႏွင့္ အရက္ဆိုင္လိုက္ျဖစ္ျပီး စိတ္ညစ္တာနဲ႔
ကိုၾကီးတိုးတားေပမယ့္
အရက္စေသာက္ျဖစ္သည္ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲက အဆင္မေျပမႈ႔မ်ားကို
ဖြင့္ဟေပါက္ကြဲလိုက္သည္။
'မင္းေကာင္မေလးကေကာ မင္းကို ဟိုကိုေခၚဖို႔
စကားေလးေတာင္မဟဘူးလား"ကိုၾကီးတိုးေမးေတာ့ ရင္နာနာနဲ႔"အလကားပါဗ်ာ
ေခၚဖို႔မေျပာနဲ႔ သူ႔မိသားစုအေၾကာင္းေတာင္ ဘာတစ္ခုမွေျပာျပတာမဟုတ္ဘူး
အထင္ၾကီးျပီး ရင္းလိုက္တာ ပိုက္ဆံလဲ ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနျပီ"'ဒါဆို
မင္းစဥ္းစားဖို႔ေတာ့ သင့္ေနျပီ ျပီးေတာ့ စမ္းသပ္မႈ႔လဲ
လုပ္သင့္ျပီ""စမ္းသပ္မႈ႔ အဲ့ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ
ကြ်န္ေတာ္နားမလည္ဘူး"လို႔ အာေလးလွ်ာေလးနဲ႔ေမးမိေတာ့"ဟေကာင္မင္းကလဲ
လည္မလိုနဲ႔ အ လိုက္တာ မင္းသူ႔ကို နာမည္တစ္မ်ိဳး အေကာင့္တစ္မ်ိဳးနဲ႔
က်ဴၾကည့္ေပါ့ လြယ္လြယ္ေလးပဲဟာကို"လို႔ အၾကံေပးတယ္ အင္း
ကိုၾကီးတိုးေျပာတာဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ အဲ့လိုစမ္းရမယ္။ဒီလိုနဲ႔
ဟိုအေၾကာင္းေျပာဒီအေၾကာင္းေျပာနဲ႔ မေသာက္ဖူးေတာ့ အရမ္းမူးျပီး အိမ္ကို
ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွ ကိုၾကီးတိုးတြဲျပီးလိုက္ပို႔ရသည္
ကံေကာင္းတာအိမ္ေရာက္ေတာ့ တစ္အိမ္လံုးအိပ္ေတာ့
ကိုယ့္ဟာကိုမူးျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
ဒီေန႔ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မေန႔က ကိစၥကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသည္ သစ္သစ္ကို
အေကာင့္သစ္တစ္ခုနဲ႔ အက္လိုက္သည္။ထံုးစံအတိုင္း သံုးရက္ေလာက္မွ လက္ခံသည္
gtalkမွာ စာရိုက္ေျပာရင္း သူ႔အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္သိရသည္ ဒီတခါနာမည္က ဖူးသစ္စ
မဟုတ္ေတာ့ပါ
စႏိုးတဲ့ ရီရလိုက္တာ ကြ်န္ေတာ္ခံလိုက္ရျပီေပါ့ သူက gtalkမွစကားေျပာမည္ေျပာေသာအခါ
ကြ်န္ေတာ္အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီးစကားမေျပာ တကယ္လို႔စကားေျပာရင္
ကြ်န္ေတာ့္အသံမွတ္မိသြားမည္စိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ကံေကာင္းတာက
သူကက်ဴတဲ့အပိုင္းမွာသာ ကြ်မ္းက်င္ျပီး နည္းပညာအားနည္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္
IPကို မဖတ္ႏိုင္ပါ။
'သစ္ ေမာင့္ကို သစ္ရဲ့
passwordေလးေပးႏိုင္မလား"ဖိုးေမာင္အေကာင့္နဲ႔ သူ႔ဆီကေတာင္းေတာ့'ဘာလဲ
ေမာင္ကသစ္ကိုမယံုလို႔လား""မဟုတ္ပါဘူး သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ခ်က္တာေလးေတြသိခ်င္လို႔ပါ ေမာင့္ ပတ့္ က်ေတာ့ သစ္ကိုေပးထားရတယ္
သစ္ကၾကေတာ့မေပးဘူး'လို႔ဇြတ္အတင္းေတာင္းေတာ့
အေကာင့္ပိတ္သြားသည္။ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ၾကာမွ "sorry အခုဏလုိင္းက်သြားလို႔
ေမာင္ပတ့္လိုခ်င္လို႔လား ရပါတယ္ ေမာင္ ဒါကသစ္ပတ့္ပါဆိုျပီး ပတ့္ေပးပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္အဲေလာက္ေတာ့ မအေသးပါ ခုဏအေကာင့္ပိတ္ျပီး chat history
ေတြကိုဖ်က္လိုက္ျပီးမွ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူ႔ passwordေပးတာပါ။ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
ထင္သည့္အတိုင္း တျခားအေကာင့္ႏွင့္ ခ်က္ထားတဲ့ဟာမရွိေတာ့ပါ။ေအာ္
အြန္လုိင္း အြန္လိုင္း သူလဲလိမ္ ကိုယ္လဲညာပဲေနာ္။ဒီဇာတ္လမ္းကို
ရင္နာနာနဲ႔ အဆံုးသတ္ဖို႔ေကာင္းေနပါျပီ။ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္စဥ္းစားျပီး
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကိုစမ္းသပ္တဲ့ အေကာင့္နဲ့သူ႔ကို vzoခ်က္မလားေမးျပီး
သူကခ်က္မယ္ေျပာေတာ့ အေကာင့္တစ္ခုေပးျပီး vzoမွေခၚလိုက္ပါသည္။
သူဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေပၚလာပါျပီ သစ္သစ္မ်က္ႏွာခ်စ္စရာေလး
ကြ်န္ေတာ္အၾကာၾကီးထိုင္ၾကည့္ေနတုန္း'ယူ႔ ကင္မရာလဲဖြင့္ေလ ဒီဘက္ကၾကေတာ့
ဖြင့္ထားေပးရတယ္
ယူကမဖြင့္ရင္ေတာ့ ပိတ္လိုက္မယ္လို႔"ႏႈတ္ခမ္းေလးစူျပီးေျပာေနသည္
ကြ်န္ေတာ္လဲ ကင္မရာကိုတမင္မဖြင့္ပဲထားတာပါ ဆံုးျဖတ္
ဖိုးေမာင္မင္းဆံုးျဖတ္လို႔ စိတ္ကအသိေပးေနေတာ့ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ
ကင္မရာကို တုန္ရီေနတဲ့ လက္နဲ႔ ဖြင့္လိုက္ပါသည္ သူလဲကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို
ျမင္လိုက္ရေတာ့ 'ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္မဟုတ္လားဆိုျပီး"အလန္႔တၾကားေမးပါသည္
ကြ်န္ေတာ္ဘာမွ မေျဖေတာ့ပဲ အေကာင့္ကိုပိတ္လိုက္ပါသည္
သူေသခ်ာၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ရည္စက္ေတြကို
သူျမင္ပါလိမ့္မည္။
'ဖိုးေမာင္ အခုတေလာ န႔ံသာ သတိထားမိတာ တစ္ခုရွိတယ္ ဘာလဲသိလား""ဘာလဲေျပာ"
"ဖိုးေမာင္ အင္တာနက္လံုး၀မသံုးတာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိျပီေနာ္ ဘာလို႔လဲ
ေကာင္မေလးနဲ႔ အဆင္မေျပဘူးလား"လို႔ေမးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လိမ္ညာရတာ
မုန္းေနမိေတာ့ အမွန္အတိုင္းပဲ"ဟုတ္တယ္ဟ သူနဲ႔ငါျပတ္သြားျပီ"လို႔
ေျဖလိုက္ေတာ့ န႔ံသာမ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ျပံဳးသြားသလို ခံစားမိပါတယ္။
ေနာက္နဲနဲၾကာေတာ့ ကိုၾကီးတိုး ဘယ္ကေနစံုစမ္းလာသည္မသိ
သစ္သစ္အေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာျပပါသည္။သစ္သစ္ဟာ
အေမရိကားမွာေက်ာင္းတက္တာလဲမဟုတ္ မိသားစုလဲမရွိ
တကိုယ္တည္းေနျပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူပါ အြန္လိုင္းမွာလဲ ကြ်န္ေတာ့္လို
လူမ်ိဳးေတြဆီက လက္ေဆာင္လဲ လိမ္ညာေတာင္းျပီး သူ႔ဆီေရာက္လွ်င္ လိုတာသံုးျပီး
မလိုတာ ျပန္ေရာင္းခ်တယ္လို႔လဲသိရပါတယ္။ရိုးသားမႈ႔မရွိတဲ့
သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ့္အခ်စ္ဟာလဲ ဘယ္မွာ အခ်စ္စစ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ သူနဲ႔
လမ္းခြဲေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ္မခံစားရပါဘူး တကယ္ေတာ့ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာလဲ
အက်ိဳးအျမတ္ကိုလိုခ်င္လို႔ခ်စ္ခဲ့တာပဲေလ။သူကလဲ
အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ခ်စ္တာပဲမို႔ ဒီပြဲမွာ သေရပါပဲ ကြ်န္ေတာ္က
ပစၥည္းေတြ၀ယ္ေပးရတဲ့ ေငြရႈံးသလို သူကလဲ လိမ္ညာစားတယ္ဆိုတဲ့
ဂုဏ္သိကၡာရႈံးတာေပါ့။
အခုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုအေျခအေနဟာ
ကြ်န္ေတာ္အလုပ္မရွိပဲေနခဲ့သည့္တုန္းက အေျခအေနမ်ိဳးနီးနီးျပန္ေရာက္ေနပါျပီ
အဆင္ေျပတဲ့ဘ၀ဟာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
လက္ရွိအေဖကလဲ အလုပ္လက္မဲ့ ေန႔တိုင္းအရက္ကိုအေဖၚလုပ္ေနတဲ့
အရက္သမားၾကီးဘ၀ကိုေရာက္ေနပါျပီ အေမကလဲ ဘာမွမလုပ္တတ္မကိုင္တတ္
အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့
ညီေလး ညီမေလး ဒီမိသားစုကို အေျပေအာင္ ဘယ္လိုျပန္လုပ္ရပါ့မလဲေနာ္။တကယ္ဆို
ကြ်န္ေတာ္ ထမင္းေလးနပ္မွန္တာကို ဘ၀င္ေလဟတ္ျပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခဲ့တာက အဓိက
တရာခံပါ။ေရွ့ဆက္ဘယ္လိုသြားရေတာ့မယ္ဆိုတာလဲ ကြ်န္ေတာ္မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။
ဒီေန႔ ဆိုင္ရွင္မမကို အတိအက်အေျဖေပးရမယ့္ရက္ပါ လက္ထပ္မယ္ လက္မထပ္ဘူးဆိုတာကိုေပါ့
ကြ်န္ေတာ့္ မိသားစု ဘ၀အေျခအေနေျပာင္းလဲျခင္းဟာလဲ မမကိုလက္ထပ္ျခင္း
မထပ္ျခင္းအေပၚအမ်ားၾကီးမူတည္ေနပါတယ္။ လက္ထပ္လိုက္ရင္
အားလံုးအဆင္ေျပသြားျပီး လက္မထပ္ရင္ေတာ့ အေတြးေတာင္မဆံုး မမ ဆိုင္ထဲသို႔
ေရာက္လာပါသည္။အေျခအေနအားလံုးကို သိထားေသာ နံ႔သာကလဲ ကြ်န္ေတာ့္အေျဖက
ဘာလဲဆိုတာကို သိခ်င္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔အနားမွာ ရစ္သီ ရစ္သီနဲ႔ေပါ့။
"ကဲ ဖိုးေမာင္ မမတို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာၾကတာေပါ့ မမရဲ့ေတာင္းဆိုမႈ႔ကို
မင္းလိုက္ေလ်ာလို႔ရသလို ျငင္းဆန္လို႔လဲရပါတယ္ မမအသက္အရြယ္နဲ႔
မင္းကအရမ္းကြာေနေတာ့
မင္းျငင္းရင္လဲ မမစိတ္မဆိုးပါဘူး။မင္းဆီက ရိုးသားတဲ့အေျဖတစ္ခုပဲလိုခ်င္တယ္"
ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမလဲ မိသားစုဘ၀ကလဲရွိေသးတယ္ မမကိုယူလိုက္ရင္ အခြင့္အေရးအက်ိဳးအျမတ္ေတြကအမ်ားၾကီး
အက်ိဳးအျမတ္ >>>အက်ိဳးအျမတ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါျပီ။
"မမကို ကြ်န္ေတာ္လက္မထပ္ႏိုင္ပါဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အသက္အရြယ္က အဓိက မဟုတ္ေပမဲ့
အဓိက ကမမကို ကြ်န္ေတာ္မခ်စ္လို႔ပါပဲ အခ်စ္မပါပဲ လက္တြဲရမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔
ဘ၀ခရီးဟာလဲ ေျဖာင့္ျဖဴးမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္မထင္ပါဘူး ဒါေၾကာင့္ အားနာနာနဲ႔ပဲ
ျငင္းပါရေစေနာ္
မမကို ကိုယ့္အမတစ္ေယာက္လိုပဲ သေဘာထား အားကိုးမိတာပါ"လို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားပဲ
အေျဖေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။အေျဖစကားကိုၾကားေတာ့ မမ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ၀ဲေနပါတယ္
အခုေတာ့ မမ ခံစားေနရပါလိမ့္မယ္ ကြ်န္ေတာ္ မမတသက္တာ မခံစားရေအာင္လို႔ ဒီလို
ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။"ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို အလုပ္ထြက္ခြင့္ေပးပါ
မမအေပၚတင္ေနတဲ့ အေၾကြးေတြကိုလဲ အလုပ္သစ္ရွာလုပ္ျပီး ေက်ေအာင္ဆပ္ပါ့မယ္
ဒီလိုေျပာလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ ဒီမွာဆက္လုပ္ေနရင္ မမကို
အားကိုးတတ္တဲ့စိတ္ကိုေဖ်ာက္လို႔မရမွာစိုးလို႔ပါ ဒီေန႔ကစျပီး
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး ရိုးသားတဲ့လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ရပ္တည္ခ်င္လို႔ေတာင္းဆိုတာပါ ကြ်န္ေတာ့္ေတာင္းဆိုမႈ႔ကို လိုက္ေလ်ာေပးပါ"
ကြ်န္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မမကၾကားေတာ့"အင္း ဒါဆိုလဲ ေကာင္းပါျပီကြယ္
မင္းဆႏၵကို မမလိုက္ေလ်ာပါ့မယ္ မမအေၾကြးေတြကေတာ့ အေရးတၾကီးဆပ္စရာမလိုပါဘူး
မင္းမိသားစုကို အရင္ဆံုးအဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ျပီးမွ မမအေၾကြးေတြကို
တေျဖေျဖဆပ္ေပါ့ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီလိုရင္လဲ အခ်ိန္မေရြးလာေတာင္းႏိုင္ပါတယ္
အလုပ္သစ္ရျပီး အဆင္ေျပပါေစလို႔လဲ မမဆုေတာင္းေပးပါတယ္"လို႔
မမကစိတ္မေကာင္းစြာေျပာေတာ့ ၀မ္းေတာ့ နည္းမိသား ဒါေပမဲ့လဲ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။
စိတ္သစ္ လူသစ္နဲ႔ ဘ၀ကိုရဲရဲရင္ဆိုင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး
ဆိုင္ကေနထြက္လိုက္သည္။ဆိုင္ျပင္ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္အၾကာၾကီးလုပ္ခဲ့ေသာ
ဆိုင္ေလးကို ႏႈတ္ဆက္အၾကည့္နဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္ ဒီဆိုင္ေလးက
ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အမွတ္တရအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးခဲ့ေသာ ဆိုင္ေလးမို႔
ခြဲသြားရမယ္ဆိုေတာ့ လြမ္းမိသလိုပါပဲ...အလြမ္းဆံုးကေတာ့
သက္ရွိတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုေပါ့ ဟူး မျဖစ္ႏိုင္မယ့္အေတြးကို အေတြးေတာ့ပဲ
ဆိုင္ကို ေက်ာခိုင္းျပီး ေျခးလွမ္းဆယ္လွမ္းေလာက္ေတာင္မျပည့္ေသး ေနာက္ဘက္မွ
လူေျပးလိုက္လာတဲ့
ေျခးသံကိုၾကားလို႔ ရပ္မိမလိုျဖစ္ေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ လက္ေလးတစ္ဘက္က
ေအးစက္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္လက္ေလးကို လွမ္းဆြဲလိုက္တာမို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္ေတြအျပည့္နဲ႔
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနပါသည္။ရိုးသားတဲ့
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးခုန္သံက သက္ေသျပေနပါျပီ အခ်စ္ဆိုတာ
ဘာလဲဆိုတာလဲ နားလည္လိုက္ပါျပီ
ေျခလွမ္းသစ္အတြက္ ခြန္အားေတြေပးတဲ့ ေကာင္မေလးကို ခ်စ္လဲခ်စ္ ေက်းဇူးလဲတင္ပါတယ္။
လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္
မွတ္ခ်က္ ။ ။အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ ဆားငန္ငန္ေလးခ်က္သြားပါတယ္ ဟိ
Myanmar Kyat Converter
.jpg)
