ဆုေတာင္း

အသည္း အသက္

ဘ၀အပ္ႏွင္း

ခ်စ္သူရင္တြင္း

ႏွလံုးသားေျခရင္းမွာ

၀ပ္စင္းရင္းနဲ႔

သံသရာဆက္ဆက္

ခ်စ္ပါရေစသား ။

ပံုကို googleမွ ကူးယူပါသည္

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

အျမစ္ရွိတဲ့သစ္ပင္ သဲဘုစုေလးရွိတဲ့ငါ့ရဲ့ရင္

အျမစ္ရွိမွ
သစ္ပင္က ရွင္သန္တာ
အခ်စ္ရွိမွ
လူ႔ဘ၀က ျပည့္စံုတာ
မင္းရွိမွ
ငါ့ခုန္ေနတဲ့ရင္က အသက္ရွင္ဖို႔ ျဖစ္လာမွာ ။

ေလွ်ာက္တဲ့သူရွိမွ
လမ္းျဖစ္လာတာ
ေစာင့္တဲ့သူရွိမွ
အိမ္ျပန္လမ္းကလွပေနတာ
မင္းရွိတဲ့ အရပ္က
ငါ့အတြက္ ထာ၀ရလွပတဲ့ အိမ္ျပန္လမ္းေလးပဲေပါ့ ။

အိပ္မက္ရွိမွ
အိပ္စက္ျခင္းက ျပည့္စံုမွာ
ငါ့အိပ္စက္ျခင္းကလဲ
အိပ္မက္ေလးရွိမွ
ႏိုးထတဲ့မနက္တိုင္းက
လွပေနတာ ။

ေတာတန္းက စမ္းေရက
ပိုျပီးေအးျမသလို
ေတာပန္းေတြမ်ားတဲ့
ဂႏိုင္ကပိုေမႊးပံ့်ပါတယ္
မင္းရွိတဲ့ ငါ့ဘ၀ကလဲ
စမ္းေရလိုေအးျပီး ေမႊးရနံ႔ေတြ
မျပယ္ႏိုင္တဲ့
ဘုရားရွင္ေပးတဲ့ ဆုတစ္ခုနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့
ေမတၱာအိမ္ေလးပါပဲကြယ္ ။

စိတ္ေကြးေနေသာ အိပ္မက္သဲဘုစုခရုေလး စိတ္ျပန္ေျဖာင့္ေစရန္ ဟိ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

အေၾကာက္ဆံုး

ဓါးသြားခြ်န္ခြ်န္
ဘယ္ဘက္ရင္ညြန္႔
ေရွ့တည့္တည့္မွထိုး
ေၾကာက္ရိုးထံုးစံ

မရွိပါ ။

အေတြ႔အထိမဲ့
ရိတိတိ ေခ်ာက္ခ်သည့္

ေနာက္ေက်ာဆီမွ
ထိုးသည့္ စကားဓါး
ကမၻာေပၚမွာ အေၾကာက္ဆံုးပါ ။

မွတ္ခ်က္။     ။ ဘာရယ္မဟုတ္ စဥ္းစားမိသည့္ အေတြးေလးသာ 

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ပန္းေပါင္းစံုၾကားက ကဗ်ာေတြမိုးထားတဲ့ ဒို႔အိမ္ေလး

ကာရန္ေတြျခံခတ္
ခံစားမႈ႔တံတိုင္းထပ္
ပ်ဴငွာတဲ့ လမ္းေလးေဘးမွာ
စံပယ္ေတြ ဟိုတစ္ရုံ ဒီတစ္ရုံႏွင့္

စိမ္းစိုးတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္မွာ
ရိုးသားတဲ့ ခံုတန္းရွည္

ေအးေဆးစြာ ထိုင္လို႔လဲရ

လွမ္းလာမယ့္ ခ်စ္မိတ္ေဆြအတြက္
ခ်ိဳသာတဲ့ ရင္တြင္းစကားနဲ႔
ၾကိဳဆိုပါ့မယ္ ခ်စ္ဧည့္သည္။

ေသာက ေမာဟေတြ
ျခံ၀မွာခ်ိတ္ထား
လွမ္း၀င္လာမယ့္ ေျခတစ္လွမ္းမွာ
စမ္းေရကို ေျခထိသလို
ေအးခ်မ္းတဲ့ ေျမနီလမ္းက
အျပံဳးပန္းႏွင့္ သင့္ေျခဖ၀ါးအား

လာနမ္းလိမ့္မယ္ ခ်စ္မိတ္ေဆြ  ။

ေဘးခ်င္းကပ္တဲ့ ျခံတိုင္း ျခံတိုင္း

တရားေတြျပ နည္းလမ္းေတြေပး

စာေသာက္စရာ အစံုအလင္ႏွင့္
ျဖဴတာက ျဖဴ နီတာက နီ

ေရာင္စံုအလွပန္းမ်ားၾကား
၀တ္ရည္သံုးတဲ့ ပ်ားႏွင့္ပိတုန္း
ပန္းအလွကို ခစားၾကတဲ့ 

လိပ္ျပာေတြအံုးျပီး
ေမြးရနံ႔ေတြလႈိင္လိႈင္သင္းတဲ့
ဒို႔မိတ္ေဆြအိမ္ေလးမ်ား ။

စိတ္ခ် လက္ခ်

အတိတ္ဘ၀က ေရစက္ေလးၾကား

ဒို႔ေတြ ဘ၀အေမာေတြေျပာၾက

ပူပင္စရာေတြ တိုင္ပင္ေျဖရွင္း

ရင္မွာ ရိုးသားပြင့္လင္းၾကေတာ့

အခက္အခဲဆိုတာ

တမနက္ပါပဲ

ေနလာ ႏွင္းေပ်ာက္

ဘေလာ့ေတြ ေလွ်ာက္လည္ရင္

ေသာက ေမာဟေတြ ေပ်ာက္ျပီး

ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းတိုင္းသာယာပါေစ ။

စံပယ္ခ်ိဳအေတြး လြင္ျပင္ေရး (ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းစပ္ထားတာပါ ဟိ )

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

သူ႔အတြက္သာ

ကေလးတစ္ေယာက္အလား
အိပ္စက္တတ္တဲ့ သူ႔ အနားမွာ
ေလးေအးေတြ ေထြးေပြ႔ေနမလား
ေျပးေဆာ့ေနတဲ့ ေလျပည္ေလးမ်ား
နမ္းရႈိက္မလား
ဖြင့္ထားတဲ့ ပန္ကာ
ေလအားမ်ားျပီး သူ ခ်မ္းေနမလား
အေတြးမ်ားနဲ႔
နံနက္ေစာတိုင္း
သူကိုထၾကည့္ ေစာင္မရွိ ေစာင္ျခံဳ
လံုျခံဳဖုိ႔အေရး
ေမာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ္ ။

ေန႔ခင္း ေန႔လယ္
ေလကပူပူ
ေနကျပင္းျပင္း
ေခြ်းသံ ကရႊဲ ရႊဲ
အိမ္မႈ႔ကိစၥ
ခ်က္ျပဳတ္ေရးနဲ႔
ပင္ပန္းဖ်ားမွာ
ေမာင္မလိုလားလို႔
ေအးေအးသာသာ
ကိုရီယားကားေလးၾကည့္ေနပါ ။

ေလျပည္ခင္းတဲ့

ညေနခင္းမွာ

ႏွစ္ေယာက္တူတြဲ

လတ္ဆတ္တဲ့ ေလရနံ႔သင္းသင္းကို

ရွဴရႈိက္ရင္း

လက္ေလးတြဲလို႔ အိမ္ျပန္

မီးေတြအေမွာင္ခ်

အိမ္ေရွ့၀ရံတာေလး

ေမာင့္ပုခံုးေလးမွီတြဲရင္းနဲ႔

ၾကယ္စင္ေတြ ေရတြက္

အေျဖမထြက္ခင္

ေမွးစင္းလာတဲ့ လမင္းေလးနဲ႔တူတဲ့

ဘုစုေလးကို ထူတြဲလို႔ရယ္

အိပ္ယာခင္းထက္ ေမာင့္ရင္ဘတ္ဆီ

ေခါင္းအံုးေလးလုပ္လို႔

အိပ္စက္ေစဖို႔

ေတးေခ်ာ့လို႔လဲ သိပ့္ပါ့မယ္ 

အိပ္ပါေတာ့ကြယ္ သဲဘုစုေလးရယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

သူ႔ကိုခ်စ္မိေနာင္တမရွိပါ

သူ႔     ကိုရင္ခုန္စြာခ်စ္မိ               သူ႔႔႔အခ်စ္ရွိရာ             ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းလွမ္းေနအံုးမယ္  ။

ကို     ယ္ပိုင္ႏွလံုးေသြးအားလံုး     ကိုသူ႔ႏွလံုးသားျမစ္သို႔ ၀င္ေရာက္ စီးဆင္းေစခ်င္တယ္ ။

ခ်စ္    မိတာျဖဴစင္လြန္းတဲ့အ        ခ်စ္စစ္မို႔ မျမင္ရရင္     အလြမ္းေတြနဲ႔ ဘ၀ဟာ ေျခာက္ေသြ႔သလိုပါပဲ ။

မိ       ဘေမာင္ဖြားေတြၾကား        မိသားစုရဲ့        အ      လင္း ေရာင္ေအာက္မွာ သူ႔ကိုထြန္းလင္းေစမယ္ ။

ေနာင္ တမဲ့တဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႔            ႏွလံုးသားရဲ့အလင္း   တန္း ေလးတစ္ခုလိုပါပဲ ။

တ     မ္းတမ္းတတအမုန္းမဲ့တဲ့ ႏွ  လံုး သားက               ေလးနက္စြာေတာင္းဆိုခဲ့တာပါ ။

မ      ရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့အေသြးအ သား တစ္ခုလံုးရဲ့         သူ ဟာ စီးဆင္းရာ ျမစ္ဖ်ားေလးတစ္ခုေပါ့  ။

ရွိ      တဲ့ အခ်စ္ေတြအားလံုး         ကသူ႔ထံပါးမွာ             ပါ၀င္ခစားရင္း ။

ပါ     ျမဲ ကဗ်ာေတြထဲလဲသူပဲ        ပါ ျမဲသံစဥ္ထဲလဲသူပါ   ပဲဘ၀မွာအျမဲ ။


မွတ္ခ်က္ ။     ။ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္ရမလဲမသိဘူး စိတ္ထဲရွိတာ ခ်ေရးမိလိုက္တာ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမအၿဖစ္ ခံယူပြဲ (သို႔) အလႈဳဖိတ္ၾကားၿခင္း

အားလံုးမဂၤလာပါခင္ဗ်ား...

ေလာကမွာ အစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းေလးမ်ား စားေသာက္ဖို႔ ၾကံဳၾကိဳက္တဲ့အခါၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေနရာေကာင္း အရိပ္ေကာင္းေလးတစ္ခုကို ခိုလႈံဖို႔ ၾကံဳၾကိဳက္တဲ့အခါပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြကို သတိရတတ္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားရွိတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား၊ ဘေလာ့ဂါ အကိုအမမ်ားကို ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔အတူ သတင္းေကာင္းေလးတစ္ခု ပါးပါရေစခင္ဗ်ား..။ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ရဲ့ တတိယအၾကိမ္ေၿမာက္ လႈပ္ရွားမႈၿဖစ္တဲ့ အလႈဳနွင့္အတူ မိမိတို႔ ေခၽြးနဲစာထဲမွ တတ္နိုင္သေလာက္ မွ်ေ၀လႈဳဒါန္းလိုက္ရံုၿဖင့္ ရာသက္ပန္ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမအၿဖစ္ ခံယူနိုင္မည့္အေၾကာင္းေလးကို ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာစြာၿဖင့္ အသိေပးမွ်ေ၀ပါရေစခင္ဗ်ား..။မဂၤလာေတာင္ညြန္႔၊ စက္ဆန္းကတို႔ဆိပ္ေပါက္ကြဲမႈအလႈဳ၊ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာသလို႔အလႈဳမ်ားၿဖင့္ အားလံုးနဲ႔ ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္ၿပီးသားၿဖစ္တဲ့ ၿမန္မာမုဒိတာ -လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ (MMYG) ရဲ့ တတိယအၾကိမ္ေၿမာက္အလႈဳတစ္ခု စတင္ၿပန္ပါၿပီခင္ဗ်ား။

ကြ်န္ေတာ့္ ဆိုဒ္(သို႔မဟုတ္)စံပယ္လြင္ျပင္ႏွလံုးအိမ္ရဲ့ ၁ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ

ခ်စ္ခင္ရပါေသာ ႏွလံုးလွပိုင္ရွင္ဘေလာ့ဂါအေပါင္းတို႔
မဂၤလာပါ  ။

ဒီေန႔ ၁၁ရက္ ရလ ၂၀၁၂ ဟာ ကြ်န္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားမွတ္တမ္းလို႔ေျပာရမယ့္ ဒီဘေလာ့ေလး တစ္ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔ေလးျဖစ္ပါတယ္ ။ဒီေန႔အထိ စာေတြေရးႏိုင္ စာေတြဖတ္ႏိုင္ေအာင္အားေဆးေတြ
တိုက္ေကြ်းသူေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ခ်စ္ခင္ေလးစားရေသာ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီး
သဲဘုစုေလးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္ရဲ့စာေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအနည္းငယ္ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက
စာေရး၀ါသနာပါတယ္ထင္ရပါတယ္။(၈တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကို ရည္စားစာတစ္ေစာင္ လက္ဖက္ရည္တ၀ိုင္းႏွင့္ ေရးေပးျပီး အဆင္မေျပလွ်င္ တ၀ိုင္းျပန္တိုက္ရပါသည္။ရည္စားမ်ားေသာသူမ်ားကို
မေရးေပးပါ ။ဒီကိစၥ စံပယ္ခ်ိဳကို ျပန္မေျပာၾကပါနဲ႔ေနာ္။ႏႈတ္ပိတ္ခအေနႏွင့္ လူပ်ိဳေတြကို ရည္စားစာေရးေပးပါ့မယ္ ဟိ ။ )ဒီလိုနဲ႔ စာေရး၀ါသနာပါတယ္ထင္ရေပမယ့္ စာေတြမေရးျဖစ္ပါ ကဗ်ာဆိုလံုး၀မေရးတတ္ခဲ့ပါ ။

ကြ်န္ေတာ္လက္ေတြ႔က်က်စာေရးျဖစ္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးကေနစခဲ့ပါတယ္။သူမစာေရးခ်င္တယ္ေျပာေသာေၾကာင့္ အြန္လိုင္းမွာ ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဟိုရွာ ဒီရွာ ဟိုမွတ္ ဒီမွတ္ ရသမွ်ေလးႏွင့္ သူမကို ဆိုဒ္တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးရင္း သူမကို စာေတြေရးေစခဲ့ပါတယ္ ။ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ပညာေတြအမ်ားဆံုးရတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ဆိုဒ္ေလးကေတာ့ kp3 နည္းပညာဆိုဒ္ေလးျဖစ္ပါတယ္ ထိုဆိုဒ္ေလးကို
ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးလိုအပ္သမွ်ကို လုပ္ကိုင္ေပးရင္း
သူမဆိုဒ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ အားေပးသံမ်ား ဟိုအိမ္သြားလိုက္ ဒီအိမ္လည္လိုက္ႏွင့္ သူမ ေပ်ာ္ေနတာေတြ႔ေတာ့ အေပ်ာ္ေတြကြ်န္ေတာ့္ထံ ကူးစက္လာခဲ့ပါတယ္ တေန႔သူမက" ေမာင္
ကြ်န္မဆိုဒ္ပဲလာလာျပီး အားက်မေနနဲ႔ ေမာင္လဲ ဆိုဒ္ဖြင့္ျပီးစာေရးပါ့လား"လို႔ေျပာပါတယ္ ခက္တာက ကြ်န္ေတာ္က စာမေရးတတ္ဘူး ဒါနဲ႔ သူမက ေရးၾကည့္ပါ မေရးၾကည့္ပဲ မေရးတတ္ဘူးပဲ ေျပာမေနနဲ႔ ဆိုျပီး
တိုက္တြန္းမႈ႔ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ဆိုဒ္ဖြင့္ခ်င္ေနေသာေၾကာင့္ ဆိုဒ္ကေလးဖြင့္ျပီး စာစေရးမိတာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိပါပဲ ။

တကယ္ေတာ့ ဒီဆိုဒ္ေလးလုပ္ျပီးမွ ဘ၀ဟာ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းလာပါတယ္ ပိုျပီး ျပည့္စံုလာပါတယ္ တေန႔တာ အလုပ္ေတြလုပ္လိုက္ အားတဲ့အခ်ိန္ဆို စာေတြေရးလိုက္ မိတ္ေဆြအိမ္ေတြသြားလည္ရင္း စာေတြဖတ္ ေကာ့မက္ေတြေရး ကိုယ့္ဆီလာေပးတဲ့ ေကာ့မက္ေလးေတြဖတ္ရင္း လင္မယားႏွစ္ေယာက္
ေတာ္ေတာ္ၾကည္ႏူးရပါတယ္။အားေပးသံေတြနဲ႔ အားျဖစ္ ေ၀ဖန္သံေတြနဲ႔ ကိုယ့္အမွားေတြျပင္ရင္း ဒီလမ္းေလးက ဘ၀အတြက္ေလွ်ာက္လို႔ေကာင္းတဲ့ လမ္းေကာင္းေလးပါပဲေလ ။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိတဲ့ ဆိုဒ္ေလးကို လာေရာက္အားေပးသူေတြကို ရင္ထဲက ေက်းဇူးပါ။ကြ်န္ေတာ့္ဆိုဒ္ေလးကို အရင္းဆံုးလာေရာက္ အားေပးတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ၁၀ဦးကို ေရးျပခ်င္ပါတယ္။
(၁)ဆရာကိုဟန္ၾကည္ 
(၂)Angelhlaing
(၃) လြမ္းပိုင္ရွင္
(၄)  အန္တီတင့္
(၅)  ညီမေလး Candy
(6)  ညီမမဒိုးကန္
(၇) ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) သူဂ်ီးမင္း
(၈)  သမက္ကေလး ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) မွတ္ခ်က္ ။  ။သူ႔လင့္က ပိတ္ထားလို႔ လင့္ထည့္မရဘူး
(၉)  KMC@ခ်င္းေလး (သူလဲ လင့္ေျပာင္းထားတယ္ထင္တယ္)
(၁၀) ေအာ့တန္ (သူလဲ လင့္ေျပာင္းထားတယ္ထင္တယ္)
ျဖစ္ပါတယ္ ။ ထို႔ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကို အားေပးၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္ အားနည္းခ်က္ စလံုးေပါင္းအမွားမ်ားႏွင့္ ဆိုဒ္ေလးကို ဂရုတစိုက္ၾကည့္ေပးတတ္ေသာ ဆရာ ဆူးသစ္တို႔ကို ရင္ထဲကေနေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ဗ်ာ  ။
ထို႔ေနာက္ ကဗ်ာေရးရာမွ အက္ေဆးေလးေတြ စမ္းေရးၾကည့္ပါလားလို႔ တိုက္တြန္း ျပီးစာလံုးေပါင္းအမွားေတြျပင္ေပးတတ္တဲ့ ဂြ်န္မိုး ႏွင့္ မိုးေငြ႔ တို႔ကိုလဲ ေက်းဇူးပါ ။

ယခုဆိုလွ်င္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ဆရာသမားေတြအမ်ားၾကီး ရွာေပးတဲ့ ဒီဆိုဒ္ေလးကို
အရမ္းသံေယာဇဥ္ျဖစ္မိေနပါျပီ။ေနာက္ပိုင္းလဲ ကြ်န္ေတာ္တတ္ႏိုင္သမွ် ခံစားခ်က္ေတြကို ဆိုဒ္ေလးမွာ
ေရးခ်ျဖစ္ေနဦးမွာပါေလ။ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ အားနည္းခ်က္မ်ားကိုလဲ မည္သူမဆို အားမနာပဲ ေ၀ဖန္ သင္ၾကာေပးပါလို႔ ဒီေနရာမွ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္ ။

ညီမေလး Angelhlaing ရဲ့ လက္ေဆာင္ကဗ်ာေလး အားေပးပါဦး။ညီမေလးကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။

July 11မွာ က်ေရာက္မည့္ ၁နွစ္ၿပည့္ လြင္ၿပင္လိွဳင္းငယ္အတြက္ အမွတ္တရ ကဗ်ာ

 ပန္းေတြသီသလို
ကဗ်ာေတြလည္း စပ္
အခ်စ္အတြက္ အိပ္မက္မက္ေစသူ....

ၿမတ္နိုးမွဳေတြ သီက်ဴး
အသြင္ထူးတဲ႕ ခ်စ္ဇနီးအတြက္
ေထြးပိုက္ ခိုလံု ရင္တစ္စံုၿဖင့္ ေႏြးေစသူ...

ေဖာ္ေရႊ ပ်ဴဌာ
တစ္ခါတစ္ခါလည္း
ရင္ဘတ္အငွားနဲ႕ ခံစားသူ...

ရသအစံု
ဘဝ အဖံုဖံုထဲက
ဖန္တီးခံစား အလြမ္းသမားေလးသူ...

စံပါယ္နဲ႕
လြင္ၿပင္ ကာရံသီလို႕
ခ်စ္ေတးသီတဲ႕ ကဗ်ာပန္းခင္း....

နွလံုးသား ေတးသီခ်င္း
လြမ္းခ်င္း သီၾကဴး အခ်စ္ကံထူးၾကတဲ႕သူ..

လိုက္ဖက္တဲ႕
ဘဝနဲ႕ ရနံထံုသင္း
ပန္းခင္းေသာ လမ္းမွာ အၿပံဳးခ်င္းယွဥ္
ဘဝခ်င္းထပ္ လွပေသာ အနာဂတ္နဲ႕
နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း ဘေလာ့ဂင္းနိုင္ပါေစလို႕...။

By ....Angelhlaing

 ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမအားလံုးကို ေလးစားခ်စ္ခင္လ်က္

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

အလြမ္းငွက္

ဥၾသဆိုတာ
ထုတ္ေျပာစရာ
ခံစားခ်က္ကို
လြမ္းေတးေလးထုတ္

လြမ္းေဆြးရတဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္နဲ႔
ၾကားသမွ်ကို
လြမ္းတတ္လာေအာင္
အသံနဲ႔သီၾကဴး

အလြမ္းကို ဘာသာျပန္

ႏွလံုးသားအသံနဲ႔
ငွက္ေလးတစ္ေကာင္ပါ  ။

အေရာင္အမိွန္မိွန္
အေဖာ္ကမဲ့
ပံ်တက္စရာ
ေကာင္းကင္က ျမင့္လြန္းေနလို႔
သစ္ကိုင္းဖ်ားကပဲ
စြန္႔သြားတဲ့ ခ်စ္သူကို
အသံေလးေပး

ဘယ္ေန႔ ဘယ္ဆီျပန္လာမည္မသိ
လြမ္းေဆြးရင္း

ေမွ်ာ္လဲေ၀းမို႔

အလြမ္းဒဏ္ေၾကာင့္

ဥၾသငွက္ေလး
လြမ္းေတးသြားေတြတိတ္ဆိတ္
နားခဲ့သမွ် ကိုင္းဖ်ားေလးေတာင္

လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔

ေမးလိုက္ခ်င္တယ္

လြမ္းငွက္ေလးရယ္ ဘယ္ဆီမွာလဲကြယ္  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

အြန္လိုင္းႏွင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္

ျမင့္မားတဲ့ တိုက္တာအေဆာက္အဦးၾကားက ဆည္းဆာရဲ့ အလွတရားကေတာ့ အျပည့္အ၀ေတာ့ ပံုေဖာ္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါဘူး။
ဆည္းဆာရဲ့ အလွတရားကို တပိုင္းတစခံစားရင္း အလုပ္သြားေနၾက တိုက္ခန္းလမ္းၾကားေလးမွာ ျပဴတင္းတံခါးေလးဖြင့္ျပီး
တစ္ေယာက္တည္း ရီျပံဳးေနတတ္တဲ့ ေကာင္းမေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အခန္းေရွ့အေရာက္မွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အျပံဳးနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ပါတယ္ ။
အစပိုင္း ထိုေကာင္မေလးကိုျမင္လိုက္ရင္ အျမဲတမ္း ျပဴတင္းေပါက္ေဘးမွာ တစ္ေယာက္တည္း ၇ီလိုက္ျပံဳးလိုက္နဲ႔မို႔ ယဥ္ယဥ္ေလးမ်ားရူးေနတယ္ထင္တာ။ေနာက္ပိုင္း သူ႔အကိုႏွင့္ေတြ႔မွ အေၾကာင္းစံုသိလိုက္ရတယ္ ေကာင္မေလးက အြန္လိုင္းတက္ရင္း သူမ၏ မိဘ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ gtalk မွာ စာရိုက္ရင္းခ်က္လိုက္vzoမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာအမူအယာႏွင့္ စလိုက္ေနာက္လိုက္ႏွင့္ေပ်ာ္ေနတာကို ။
သူ႔အကိုေျပာျပီးေနာက္ပိုင္းေတာ့ အေၾကာင္းစံုသိျပီးျဖစ္လို႔ အခုဆိုရင္ သူ႔အခန္းေရွ့ေရာက္လွ်င္ ရီျပ ျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ အလုပ္သြားတတ္ေသာအက်င့္ေလးတစ္ခု ကြ်န္ေတာ့္မွာရွိေနပါျပီ ။ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္တည္းေနေသာ ထိုအခန္းေလးသည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမည့္ဟုကြ်န္ေတာ္ခံစားမိပါသည္ ။


ဒီေန႔ေတာ့ ဆည္းဆာအလွလဲမေတြ႔၇ မိုးကလဲရြာေနေသာေၾကာင့္ ထီးမေဆာင္တတ္ေသာကြ်န္ေတာ္ မိုးေရထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းအလုပ္ဘက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္ ။ႏႈတ္ဆက္ေနၾက အခန္းကို ၾကည့္ေတာ့ တံခါးပိတ္ထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ဆက္မျဖစ္ေပမယ့္
အျပံဳးေလးေတာ့ ထားသြားျဖစ္ခဲ့တယ္။အလုပ္ျပန္တဲ့နံနက္ပိုင္းမွာလဲ ထိုအခန္းေလးသည္ ပိတ္ျမဲပိတ္ထားလ်က္ပါ ။အပ်င္းေျပ ေလွ်ာက္မ်ားလည္လား
မသိဘူးဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ႏႈတ္မဆက္လိုက္ရျပန္ဘူး  ။ဒီလိုနဲ႔ ထို ျပဴတင္းတံခါးေလးသည္ မဖြင့္တာ တပတ္ေက်ာ္လာေတာ့
သူတို႔ အခန္းမ်ားေျပာင္းသြားသလားဆိုျပီး အေတြးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္အျပံဳးေလးေတာင္ ယိုင္နဲနဲျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၀ရက္ေလာက္ရွိေတာ့ လမ္းမွာ အမွတ္မထင္ ေကာင္မေလးအကိုနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ရင္း အခန္းေျပာင္းသြားတာလားလို႔ ေမးမိေတာ့
သူက မဟုတ္ရပါဘူး အရင္အခန္းမွာပဲတဲ့ဒါဆိုေကာင္မေလးလဲမေတြ႔ေတာ့ဘူးေနာ္ ေနေကာင္းလားေမးေတာ့ သူက မ်က္ရည္ ၀ဲျပီးအေၾကာင္းစံုကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာျပေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္လဲ ကိုယ္ခ်င္းစာ သနားရင္း ေဒါသစိတ္ေတြနဲ႔ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။


ထိုေန႔က မိုးရြာေနလို႔ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ရင္းvzoဖြင့္ gtalkမွာ မိဘမ်ားႏွင့္ စာရိုက္ရင္း စကားေျပာေနေသာအခ်ိန္မွာေပါ့ အခန္းျပင္မွ အျပံဳးႏွင့္
ႏႈတ္ဆက္တတ္ေသာ အကိုတစ္ေယာက္ျဖတ္သြားတာ သိေပမယ့္ မိုးအရမ္းရြာေနေသာေၾကာင့္ တံခါးမဖြင့္ပဲ အထဲမွ အျပံဳးနဲ႔ပဲ ျပန္ႏႈတ္ဆက္တာ
အကိုတစ္ေယာက္ေတာ့ ျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူး ။ထိုအခ်ိန္တြင္ အမွတ္မထင္gtalkမွ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လာႏႈတ္ဆက္ေသာေၾကာင့္
ထိုေကာင္ေလးႏွင့္ အျပန္အလွန္ မိတ္ဖြဲ႔ရင္း ခင္သြားၾကသည္ တစ္နာရီေလာက္ သူႏွင့္ စာရိုက္ရင္း သူက vzo အေကာင့္ေတာင္းပါတယ္ ဒါနဲ႔
အေကာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အခုေျပာမယ္တဲ့ ဒါနဲ႔ မိဘေတြနဲ႔ ေျပာေနလို႔ မအားဘူးျပန္ေရးလိုက္ေတာ့ စကားေျပာမယ္တဲ့ ခင္တာမၾကာေသးေသာလူတစ္ေယာက္ကို သူမအေၾကာင္းဘာမွမေျပာျပခ်င္ေသာေၾကာင့္ ေျပာလို႔မရဘူးျပန္ေျပာေတာ့ သူက ဘာလို႔မရတာလဲ
ရည္စားကေပးမေျပာလို႔လား ဘာလား ညာလားႏွင့္ သူထင္တာေတြ စာရိုက္ေျပာျပီး မဟုတ္ပါဘူး တစ္ခြန္နဲ႔ ျပန္စာရိုက္ေနေပမယ့္
သူကမရ ေနာက္ဆံုး ဒါဆိုစကားေျပာမရေအာင္ နင္က အ ေနလို႔လားတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ပါးျပင္ေပၚလိမ့္ဆင္းလာရင္း ဟုတ္တယ္လို႔ တစ္ခြန္းပဲ
ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ သူက ငါ့ကို လာလိမ္ေနတယ္ ျပီးေတာ့ ...................................ဆဲနည္းေပါင္းစံုဆဲေနပါေတာ့သည္။ၾကည့္ေနသာ ေမာ္နီတာ
မ်က္ႏွာျပင္ဟာ မႈန္း၀ါးလာျပီး သူမ စက္ကို ပိတ္လိုက္ျပီး ယခုအခ်ိန္ထိ ထိုစက္ကို ျပန္မဖြင့္ျဖစ္ေတာ့ပါ  ။

သူမအကိုေျပာျပေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ျပန္ေတြးျပီး ေကာင္မေလး ကို စာနာသနားမိပါသည္။သူမအတြက္ အလြန္အဆင္ေျပလြန္းေသာ
ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္းေလးသည္ တဦးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သူမ ေၾကာက္ရြံေသာပစၥည္ေလးျဖစ္ခဲ့ျပီေပါ့။တကယ္ေတာ့ သူမဟာ
ေမြးရာပါမဟုတ္ ကုသလို႔ရတဲ့ စကားမေျပာႏိုင္ေသာ ေရာဂါကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ကုသရန္ပိုအဆင္ေျပေသာေၾကာင့္ သူ႔အကိုရွိသည့္
ႏိုင္ငံျခားမွာလာေနေသာ သနားစရာေကာင္မေလးသာျဖစ္ပါသည္ ။မိဘေတြဆီ ဆက္သြယ္လွ်င္ ဖုန္းလဲမေျပာႏိုင္ေသာ သူမအတြက္အင္တာနက္က အဆင္ေျပဆံုးမို႔ သူမ အျမတ္တႏိုးသံုးပါသည္။အားလပ္လွ်င္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္စာရိုက္စကားေျပာလို႔ရေသာေၾကာင့္
သူမအတြက္ တခါတရံ စကားမေျပာ ႏိုင္ေသာေ၀ဒနာေတာင္ ေမ့ခ်င္ေမ့သြားတတ္သည္ ။အဆင္ေျပလြန္းေသာ အရာသည္ မိုက္ရိုင္းလြန္သည့္
လူတစ္ဦးေၾကာင့္................................။

ေနာက္ရက္ေတာ့ အလုပ္ကိုေစာေစာသြား ေကာင္မေလးဆီ၀င္  အားေပးႏွစ္သိပ့္ျပီး vzoႏွင့္ gtalkအေကာင့္သစ္လုပ္ျပီး မိဘႏွင့္ အရမ္းခင္ေသာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားေပးျပီး ေနာက္ပိုင္ ဘယ္သူလာအက္အက္လက္မခံဖို႔ေျပာရင္း သူမအတြက္ အဆင္ေျပေသာ အြန္လိုင္းကို ျပန္သံုးပါလို႔ တိုက္တြန္းမယ္လို႔ စဥ္းစားရင္း အေတြးမ်ားနဲ႔ ဒီတညတာကို ျဖတ္ေက်ာ္လိုက္ေတာ့မယ္  ။


မွတ္ခ်က္။      ။စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္ ။


လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

စာေပ၀ါသနာရွင္ ညီမေလးတစ္ဦးႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးျခင္း

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါဗ်ာ

ဒီေန႔ ဘေလာ့ဂါ အကို ၊အမ၊ညီ၊ညီမေလးမ်ားႏွင့္ စာေတြေရးခ်င္ျပီး စာေတြေရးေနသည့္ စာေပ၀ါသနာအိုး ညီမေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။သူကေတာ့ အမွတ္မထင္ ကြ်န္ေတာ့္ဆိုဒ္ကိုလာလည္ရင္း22ရက္ Aprilလ 2012တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ေရးဖူးေသာ ဆိုဒ္လက္ေဆာင္ေရးမ်ားကိုေတြ႔ျပီး gtalkမွာလာအက္ျပီး စာေရးခ်င္ေၾကာင္းေျပာေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို
သူၾကိဳက္သည့္ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္ ထို႔ေနာက္ေတာ့ သူမ စာေတြကို အဆက္မျပတ္ေရးေနပါတယ္။ထို႔ေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂါ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားနွင့္ အကို၊အမ၊ညီ၊ညီမေလးမ်ား သူမ၏ စာေပေလးကို လာေရာက္အားေပး ေ၀ဖန္ ေပးၾကပါလို႔ ေလးစားစြာ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

ဆိုဒ္လိပ္စာ။    ။ျမတ္ႏိုးသူ(MUFL)

ေက်းဇူးတင္ေလးစားလ်က္

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ရင္ဘတ္ငွားသည္ (၂)

ရူးေလာက္ေအာင္ခ်စ္လို႔
ဒူးေထာက္လိုက္တာ
ဆူးေထာက္တဲ့ ဘူေဘာင္းေလးလို
ေဖာက္ကနဲ
အသံတခ်က္ၾကားမွာ
မာနအပိုင္းအစေတြ ဟိုတစ ဒီတစနဲ႔  ။

မာနေတြခ်ျပီး ငိုျပေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ရင္မွာမဆံ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက
အလိုလိုအသြင္ေျပာင္း
မ်က္ရည္မိုးစက္ေတြၾကား
ငါ့ပါးျပင္စိုေနတာပါ  ။

မာနလြင္ျပင္မွာ
အတၱေတြရွင္း
သစၥာနဲ႔ထြန္ယက္
ခ်စ္ျခင္းေတြပဲ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေပမယ့္
ဖူးပြင့္လာတာ
အဆိပ္သီး အဆိပ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့ရင္လဲ

တိတ္တိတ္ေလးျမတ္ႏိုးျပီး
အဆပ္သင့္မယ့္ ေန႔ရက္ကို ေစာင့္ေနသူပါ ။

မင္းရဲ့ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြမွာ
အေဆာင္ေယာင္ေတြခင္းျပီး
ႏွလံုးသားနန္းေတာ္မွာ
ဘုရင္းမတင္ေျမာက္ျပီး
ခစားေနေပမယ့္
ျခစားေနတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကေတာ့
တျဖည္းျဖည္းလိႈက္စားျပီး
အခုဆို အသက္ရွဴရတာေတာင္
မ၀တ၀နဲ့
မႏိုးတဲ့ အိပ္စက္ျခင္းမွာ
တကိုယ္တည္း အိပ္မက္ခရီးရွည္ထြက္ရမလိုျဖစ္ေနျပီ  ။

ရတာမလို လိုတာမရ
လူ႔ဘ၀ဆိုေစအံုးေတာ့
မင္းေလးတစ္ေယာက္အတြက္
ငါ့ဘက္ကေတာ့
ရတာလဲပိုေစ မရတာလဲမရွိရေလေအာင္
ဘ၀တစ္ခုလံုး လမ္းေဘးမွာခ်ေရာင္း
ေအးစက္တဲ့ ေဆာင္းမနက္က
ငါ့ကိုယ္ကေခြ်းစက္ေတြက သက္ေသ
ေသြးထြက္ေနတဲ့ လက္တစ္စံုမွာ
မင္းကို ခ်စ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြ ဆုပ္ကိုင္ရင္း
ပက္ၾကားအက္ေနတဲ့ ဆူးေညွာင့္လမ္းထက္
မင္းဘ၀အတြက္လိုအပ္ခ်က္ေတြရွာေဖြရင္း
အခုဏေလးပဲေနထြက္တယ္
အခုေန၀င္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့
သူရိန္ေနမင္းေတာ့ မျဖစ္ေလာက္ဘူး
အခ်စ္ဆူးေတြျပည့္နက္ေနတဲ့
အခ်စ္ရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္လား
အေတြးမ်ားႏွင့္
အေဆြးမ်ားႏွင့္
အလြမ္းမ်ားႏွင့္
ေမာပန္းလာတဲ့ အသက္ရွဴသံနဲ႔
မင္းေလးကိုေတာ့ ႏႈတ္မဆက္ရက္ပါဘူး  ။

မွတိခ်က္။     ။အသဲကြဲေနတဲ့ ခ်စ္တတ္တဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းအတြက္

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ဧည့္ခံပြဲ

ေကာင္းကင္စာပြဲ၀ိုင္းေပၚမွာ ေမာင့္ရဲ့ ခ်စ္သက္တမ္းရင့္ေလေလ ပိုခ်ိဳေလေလျဖစ္တဲ့ အခ်စ္၀ိုင္း တစ္ခြက္ရယ္ ၊ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းသီးထက္ အရသာရွိမယ္ထင္ရတဲ့ ေမာင့္ႏွလံုးသားရယ္  ၊ သဲဘုစုေလးရင္ဘတ္ထဲခဏခဏ၀င္ၾကည့္ရင္းျဖစ္ေပၚလာတဲ့ခံစားခ်က္ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ရယ္ ၊
ေန႔ခင္းဘက္က ဥၾသဆီက သင္ယူထားတဲ့ ေတးသြားတစ္ပုဒ္ကိုဖြင့္ထားရင္း ဒီညခ်မ္းမွာ စိတ္လန္းေစဖို႔ ၾကယ္ေတြေပၚမွာေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူထိုင္ရင္းထိုင္ရင္း
တိမ္ေတြတိုက္တဲ့ တိမ္ေလညင္းအရသာကို ခံစားရေအာင္ေနာ္ ။

တိမ္ေလညင္းရဲ့ ေမာင္တို႔ႏွစ္ဦးအေပၚေပြ႔ဖက္တဲ႔လက္တစ္စံုမွာ သဲဘုစုစိုက္ထားတဲ့ တိမ္လြင္ျပင္ေပၚက စံပယ္ပန္းရန႔ံေတြကေရာေထြးေနပါ့လား ။မွတ္မိေသးတယ္ တိမ္ေတြေပၚမွာ စံပယ္ပန္းစိုက္လို႔ရပါ့မလားဆိုတဲ့
စိုးရိမ္သံေလးနဲ႔ ေမာင့္ကိုေမးတဲ့ ဘုစုမ်က္ႏွာေလးက တိမ္ေတြျပိဳမွာစိုးတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးလို ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ေပါ့ ။ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ပဲ ရင္မွာပ်ိဳးထားတဲ့ စံပယ္အျမစ္ေတြရယ္ ေမာင္တို႔ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ဆုေတာင္းျပီးစိုက္ထားတဲ့ ပန္းစံပယ္ေတြဟာ အခုဆိုေကာင္းကင္ဦးေခါင္းထက္ေတာင္ပန္ဆင္လို႔ရတဲ့ ပန္းေတြအေျမာက္အျမားပြင့္ေနျပီေနာ္ ။ေအာ....ေမ့ေတာ့မလို႔ မနက္ေစာေစာက ပန္းေတြခူးျပီး သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလးနဲ႔ သီထားတဲ့ စပယ္တကံုး ဘုစု ေကသာထက္ ေမာင္ ပန္ဆင္ေပးရအံုးမယ္ ။

ဘာလိုလိုနဲ႔ ညလဲ အိပ္တန္း၀င္ခ်င္ေနျပီး ထိုင္ထားတဲ့ၾကယ္ေတြလဲ ေအးစက္ေနျပီးထင္ပါတယ္ ဘုစုလက္ဖ်ားေတြ တိမ္စက္ေတြေတာင္တြဲခိုလို႔ ေမာင့္ရင္ခြင္မွာ ခဏေလာက္ေမွးစက္ရင္း ရင္ခုန္သံ တီး၀ိုင္းရဲ့ ေမာင္ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ဆုေတာင္းဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္အံုးေနာ္ ။
ကဲ.... သဲဘုစုခရုေလးေရ မ်က္လံုးေတြလဲေမွးစင္းေနတဲ့ လမင္းၾကီးလဲ အိပ္ခ်င္ေနျပီထင္တယ္ အလိုက္သိစြာနဲ႔ပဲ ေမာင္တို႔ ဒီညေလးကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း သဲဘုစုေလးအတြက္ ခင္းက်င္းထားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္တည္း ဧည့္ခံပြဲကို သိမ္းျပီး ေမာင္တို႔အခန္းဆီျပန္ ေမာင့္လက္ေမာင္းေပၚအိပ္ ျပီးရင္ ေျပာေနၾက ပံျုပင္မဟုတ္တဲ့ ေမာင္တို႔ဇာတ္လမ္းေျပာျပမယ္ေနာ္.....
ဟို....တခ်ိန္တုန္းက အရမ္းဆိုးတဲ့ ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ဟာ ရင္ခုန္တယ္ဆိုတာ အသက္ရွင္ဖို႔ ႏွလံုးသားကအလုပ္လုပ္တာလို႔ထင္ အခ်စ္ဆိုတာ ကြမ္းယာဆိုင္နာမည္လို႔ သတ္မွတ္ထားရင္းကေန တစ္ေန႔ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အမွတ္တမဲ့မွ ဘ၀မ်ားစြာအထိ အမွတ္တရ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ခ်စ္မိရင္း..............ဇာတ္လမ္းေလးေတာင္မဆံုးေသးဘူး သဲဘုစုေလးက ကေလး တစ္ေယာက္လို အိပ္စက္ေနပါ့လား။မင္းဆံႏြယ္ေလးေတြ ပြတ္သတ္ရင္း ဒီတညကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားေတာ့မယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္