ခ်စ္ဇနီးအတြက္ ေမြးေန႔ကဗ်ာ

ဒီဇင္ဘာႏွင္းေတြၾကာမွာ

စံပယ္ျဖဴ တစ္ပြင့္

ရိုးသားတဲ့ ၀တ္ရံုကိုဆင္ျမန္းလို႔ရယ္

စမ္းေခ်ာင္းရဲ့ ဂီတသံႏွင့္အတူ

ေမြးရနံ႔ေတြဖက္ဖ်န္း

ဒီကမၻာေျမျပင္ကို သူ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။

ၾကင္နာတတ္ျခင္းအျပည့္

သည္းခံျခင္းအေပါင္း

ရင္တြင္းမွာေအာင္းေနသူေလးမို႔

ရိုးရိုးေလးပဲ အမည္ေပးခဲ့ဖူးတယ္

ဒီဇင္ဘာယုန္ျဖဴေလးရယ္ ။

ခ်ဴခ်ဴခ်ာခ်ာနဲ႔ လူျဖစ္လာရေပမယ့္

အမ်ားတကာရဲ့ အက်ိဳး သယ္ပိုးဖို႔ဆိုရင္

ျမင့္မိုရ္ေတာင္ အၾကိမ္ၾကိမ္တက္

အၾကိမ္ၾကိမ္ဆင္းရေစအံုးေတာ့

မေမာမပန္း ပိတိအျပံဳးပန္း

ထာ၀ရပြင့္လန္းေနတတ္သူ  ။

အမ်ားတကာအလယ္

သနားစဖြယ္ ယုန္သူငယ္

ဆုိေစေပမယ့္

မတရားတာဆို

က်ားရဲေတာလဲ

ရဲရဲျဖတ္ေက်ာ္ ရင္ဆိုင္၀ံ့သူ  ။

အလွဴေတြရက္ေရာတဲ့ သူ႔လက္က

ကဗ်ာေတြလဲထြက္တယ္

စကားေတြမခ်ိဳတတ္ေပမယ့္

ေစတနာေတြပိုတတ္တယ္

အရာရာကို ရိုးသားစြာျမင္တတ္သူမို႔

ဒီကမၻာမွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပန္းစံပယ္ေလးမို႔

ထာ၀ရ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေလတယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ကမၻာပ်က္ရင္ေတာင္ ကဗ်ာအသက္နဲ႔ သူ႔ရင္မွာရွိေနသူ

အထာက်  မက်ေတာ့ မသိဘူး
ကမၻာပ်က္မယ္ ကမၻာပ်က္မယ္နဲ႔
သတင္းစကားေတြ ၾကားရတာၾကာခဲ့ေပါ့
၂၁ ရက္ေန႔မွာ ကမၻာပ်က္မယ္တဲ့
သက္ထက္ဆံုးမက
သံသရာဆံုးထိ
သူ တစ္ေယာက္သာ
ခ်စ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့
ႏွလံုးသားက
ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ေျပာလိုက္တယ္
ကမၻာပ်က္ေပမယ့္
သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့ အခ်စ္က ဘယ္ေသာအခါမွ
ပ်က္မွာ မဟုတ္တဲ့ ။

သဘာ၀က် မက်ေတာ့ မသိဘူး
ကမၻာပ်က္မယ္ဆိုရင္
ခႏၶာေတြ ပ်က္သုန္းသြားႏိုင္ေပမယ့္
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ဒီကမၻာေပၚမွာ
 က်န္ရစ္ေနခဲ့လိမ့္မယ္
အမုန္းစကားေတြ ဘယ္သူမွ ၾကားႏိုင္ေတာ့မွာ
မဟုတ္သလို
အျပံဳးေတြနဲ႔ ဒီကမၻာကို
သူ႔လက္ကို တြဲျပီး ရဲရဲၾကီးႏႈတ္ဆက္သြားပါ့မယ္ ။

ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္
အျငင္းစကားေတြနဲ႔
အခ်ိန္ေတြမျဖဳန္းမေနေတာ့ဘူး
မေရရာတဲ့ သတင္းစကားေတြနဲ႔
ဘယ္သူ႔ႏွလံုးသားကိုမွ
လိပ္ျပာမလြင့္ေစခ်င္လို႔
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုေတာ့
ကမၻာေျမသိေအာင္တိုင္တည္ခ်င္ေနမိတယ္
ခ်စ္ျခင္းေတြရွိေနေသးတဲ့ ဒီကမၻာမွာ
စစ္မီးေတြဘယ္ေလာက္ပဲေလာင္ေလာင္
သိပၸံပညာရွင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာ္ေတာ္
ပ်က္စီးျခင္းမရွိေသးတဲ့
ဒီေန႔ကမၻာကို
မနက္ျဖန္ပ်က္မယ္ဆိုတာ မေသခ်ာေသးလို႔
ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတြ ႏွလံုးသားမွာ မွတ္
သူ႔လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ျပီး
၂၁ရက္ကို မထူးျခားတဲ့ရက္လို႔
အသိတရားထဲထည့္
၂၂ရက္ေန႔မွာ
မိတ္ေဆြတို႔ရဲ့
ခံစားခ်က္ ရသ ကဗ်ာေတြ
ကြ်န္ေတာ့္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လာဖတ္ပါ့မယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ခ်ိဳခ်ိဳခ်စ္အတြက္ ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္မဂၤလာဆုေတာင္း

ခ်စ္ တတ္တဲ့ အရြယ္
ကို ယ့္ရင္မွာ၀ယ္
ကို ယ့္ရင္မွာ ရင္ခုန္သည္မွစ
ျငိမ္း ေအးေစတဲ့
မင္း ရဲ့ရုပ္လႊာ
ေအး ျမေစျပီး
ေျခာက္ ကပ္တဲ့ကိုယ့္ဘ၀ထဲ
ႏွစ္ ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ
ေက်ာ္ ၾကားတဲ့ ရမၼက္ကင္း
သံ သရ ကင္းကင္း
သ ေဘာျဖဴျဖဴ
ရာ သက္ပန္
အ ခ်စ္ဆံုးအျဖစ္
ဆက္ ႏြယ္တဲ့ ေရွ႔ေရစက္
ဆက္ သြယ္တဲ့ ရင္ခုန္သံ
ေပါင္း ဖက္လို႔ရယ္
ဖက္ တြယ္တာ  ေမတၱာရယ္မို႔
ေစ ခိုင္းတာ ႏွလံုးသားစကား
သာ သည္နာသည္မရွိ ခ်စ္ပါရေစသာ ။

ခ်ိဳခ်ိဳခ်စ္ အတြက္ ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္ မဂၤလာဆုေတာင္း

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ႏွလံုးသားလြင္ျပင္ေပၚမွ တပြင့္တည္းေသာပန္းစံပယ္

သံေယာဇဥ္ေတြ

ထပ္ထပ္ေပးျပီး

ခ်စ္ျခင္းရဲ့ ျမက္ခင္းေလးမွာ

အတၱကင္းတဲ့

ရိုးသားတဲ့ ေျခလွမ္းတစ္စံုနဲ႔

ငါ့ရင္ခြင္နန္းကို

နင္၀င္လာတုန္းက

ကာရံနမ္းတဲ့

ကဗ်ာပန္းေတြ

စံပယ္ရနံ႔နဲ႔

ထံုထံုသင္းတာ

ငါ့ႏွလံုးသားလြင္ျပင္ေပၚမွာ၀ယ္ ။

မခ်စ္ဖူးလို႔

အခ်စ္ရူးတာ မဟုတ္ပါဘူး

မျဖစ္ဖူးတဲ့

သံေယာဇဥ္ထူးမို႔

ေမ့လို႔မရ

အမုန္းသင္ခန္းဆိုတာ

ႏွလံုးသားက သင္ခြင့္မျပဳတဲ့

တားျမစ္စာမ်က္ႏွာမို႔

အလြမ္းအစား

အနမ္းေတြျပည့္တဲ့

ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက

မုသား ပလီပလာေတြ 

မဆိုးထားမွေတာ့

ႏွလံုးသားစကား

တိုက္ရိုက္ၾကား

အမွားေတြကင္း

ဆူးေတြရွင္းတဲ့

ပန္းစံပယ္က

ႏွလံုးသားလြင္ျပင္မွာ

အျပည့္စိုက္ထား

ဒါကို အရူးတစ္ေယာက္လို႔ ေခၚမလား ။

ငါအမွားေတြရွိေပမယ့္

နားလည္မႈ႔ေတြ ထားတတ္တဲ့

နင့္ရဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသားေပၚ၀ယ္

အေရာင္လဲ မဆိုး

ဒဏ္ရာမေပး

ေ၀ဒနာ ဟို႔..... အေ၀းေျပးေစျပီး

ႏွလံုးသားႏွစ္စံု

ခ်စ္ျခင္းတစ္စံုနဲ႔

ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀

ခဏေလးေတာင္

ေ၀းမေနႏိုင္ေပါင္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

 

အလြမ္းရဲ့ ငိုသံနဲ႔ ေျပာတဲ့စကား

 ခ်စ္သူ
ေကာင္းကင္က တိမ္ငိုသံဟာ
အျမဲမဟုတ္ေပမယ့္
ငါ့ရင္က
နင့္ကို လြမ္းတဲ့ႏွလံုးသားငိုသံေတြရင္ခြင္လြင္ျပင္ေပၚ ရြာသြန္းေတာ့
လြမ္းေဆြးျခင္း ျမစ္ငယ္
ဆယ္ကမၻာျခားလဲ
မျပတ္စီးဆင္း
ႏွလံုးသားမွာ အလြမ္းအိုင္ျဖစ္ေနပါျပီ ခ်စ္သူ ။  ႏွင္းေတြျမဴတဲ့
ေဆာင္းမနက္မွာ
တြဲလက္တစ္စံုနဲ႔
ခ်စ္ခင္သူတို႔ရယ္
ဆီးႏွင္းေတြ ခ်စ္ရည္လူးေတာ့
ေအးစက္တဲ့ ငါ့လက္တစ္စံုက
ႏွလံုးသားကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ၾကည့္ေနရွာတယ္
တြဲလက္က ႏႈတ္မဆက္ပဲထြက္ခြာသူေရ ။  ေကာင္းကင္ကၾကယ္တခင္းအျမဲမလင္းေပမယ့္ငါ့ရင္ကနင့္ကိုခ်စ္ျခင္းကေတာ့ႏွလံုးေသြးေတြရပ္အိပ္မက္ေတြ လြင့္ေပ်ာက္သြားလဲနင္က သံသရာတေလွ်ာက္ငါ့ႏွလံုးမွာထင္က်န္ေနမယ့္ခ်စ္ျခင္းေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းသစၥာရဲ့ အလင္းတံခါးေလးတစ္ခုပါ ။   အေနမနီးေပမယ့္ ေျဖေတြးစရာရိုးသားတဲ့ နင့္ရဲ့စိတ္ထားဓါတ္ပံုငါ့မွာရွိတယ္ ေရေျမျခားေနလဲအေတြးမွာ နင္ကအျမဲရွိေတာ့အလင္းမွာ နင္ကအရိပ္အေမွာင္မွာ မေန႔ကအတိတ္နင့္အေၾကာင္းမ်ားနဲ႔အိပ္စက္ေတာ့လဲအိပ္မက္မွာ နင္ကရွိေတာ့ေ၀းတယ္မထင္အျမဲအနီးအနားငါ့အပါးမွာ နင္ကရွိေနတာပါဟာ ။  ေ၀းမယ့္အျဖစ္ကိုမေတြးထားေပမယ့္ေဆြးရတဲ့ရင္မွာ ခံႏိုင္ရည္ကိုအခ်ိန္နဲ႔ ကုစားနီးရမယ့္ တခ်ိန္မွာေျပာင္းလဲျခင္းတရားေတြနင့္ရင္မွာ  မရွိပါေစနဲ႔လို႔ေတာင္းဆုေတြေျခြရင္းမေန႔ကထက္ဒီေန႔က နင္နဲ႔နီးဖို႔ပိုနီးသြားျပီေပါ့ ။    လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္     

စိတ္ကိုအိမ္သာတက္ျခင္း

လူ႔ဘ၀မွာ အေရးၾကီးဆံုးက ဘာလဲ? ။ေငြေၾကး ပိုက္ဆံလား? အာဏာလား?ေအာင္ျမင္ေက်ာ္

ၾကားမႈ႔လား?တီထြင္ႏိုင္မႈ႔စြမ္းအား? လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အေရးၾကီးဆံုးကို မေတြးတတ္ေတာ့ပါဘူး ။
လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ေထြေထြဆိုတာမ်ိဳးပါပဲ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြမတူညီသလို လိုအင္ဆႏၵေတြလဲဘယ္သူညီႏိုင္ပါ့မလဲ ။ သို႔ေပမယ့္လဲ လူသားတိုင္းအတြက္ အေရးၾကီးဆံုးနဲ႔ လူအင္ဆႏၵထပ္တူက်တာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ အဲ့ဒါဘာလဲဆိုေတာ့ က်န္းမာေရး ။ ဆင္းရဲသူျဖစ္ျဖစ္ ခ်မ္းသာသူျဖစ္ျဖစ္ အုပ္ခ်ဴပ္သူေကာ အုပ္ခ်ဴပ္ခံ အတန္းအစားမေရြး ဘာသာမေရြး လူမ်ိဳးမေရြးေတာင္းတ လိုခ်င္တာကေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔ပါပဲ။က်န္းမာေရးေကာင္းမွလဲ လူေတြဟာ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ လိုခ်င္တဲ့ခရီး သြားလိုရာပန္းတိုင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးလွမ္းႏိုင္မယ္မဟုတ္လား ။ 

 

က်န္းမာေရးဆိုတာကလဲ ေငြရွိတိုင္းေကာင္းႏိုင္တာမဟုတ္တဲ့ ဘက္မလိုက္တဲ့အရာျဖစ္ေနေတာ့ ဥစၥာကံေစာင့္ အသက္ကို ဥာဏ္ေစာင့္ဆိုတဲ့ဆိုရိုးစကားေပၚလာတာေပါ့ ။ ထို႔ေၾကာင့္လူေတြဟာ က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔အတြက္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ႔ေတြလုပ္တယ္ ေဆး၀ါးေတြမွီ၀ဲၾကတယ္ ကိုယ္နဲ႔ တည့္မဲ့အစားအစာေတြကိုေရြးစားၾကတယ္ ဒီလိုနဲ႔က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကာကြယ္ရင္းနဲ႔ ကုသျခင္းေတြလုပ္ၾကတာေပါ့။အဓိကလုပ္တာကေတာ့ အစာအိမ္အတြက္ပါပဲ အာဟာရျပည့္၀တဲ့ အစားအစာေတြစားမွ က်န္းမာ၀ျဖိဳးအလွတိုးမွာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆးလဲအစာ အစာလဲေဆးမို႔လူေတြဟာ ေန႔စဥ္အာဟာရျဖစ္မယ့္အစာကိုစားသံုးၾကတယ္ အစာမစားရင္ အသက္မရွင္ႏိုင္တာမို႔ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္အားလံုးဟာ အဓိကက်တဲ့ အစာကို စားသံုးၾကတယ္ အစာကိုစားသံုးျပီး ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ အစာခ်က္ျပီးရင္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြ သက္ဆိုင္ရာအစိတ္အပိုင္သို႔ပို႔ေပးျပီး မလိုတဲ႔အရာေတြကိုေတာ့ "မစင္" ဆိုျပီးစြန္႔ထုတ္ဖို႔ အိမ္သာတက္ၾကရတာပါပဲေလ ။ လူေတြအားလံုးဟာ အိမ္သာကို ေန႔စဥ္ တေန႔တၾကိမ္ေတာ့ တက္ၾကရတာပဲ တကယ္လို႔ တေန႔တၾကိမ္မွ ၀မ္းမသြားရင္ ဗိုက္ထဲကေအာင့္ျပီး မအီမသာနဲ႔ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးအိမ္သာတက္ခ်င္ေအာင္ ေဆးခန္းျပ ၀မ္းႏႈတေဆးနဲ႔ အညစ္အေၾကးကို အမ်ိဳးမ်ိဳးစြန္႔ထုတ္တတ္ၾကပါတယ္ ။ ဒၤီလိုစြန္႔ထုတ္ႏိုင္မွလဲ ေနသာထိုင္သာရွိျပီး က်န္းမာေရးေကာင္းႏိုင္မယ္မဟုတ္လား။ထို႔ေၾကာင္းလူသားေတြဟာ အိမ္သာကို တေန႔တခါေတာ့အနည္းဆံုးတက္သင့္ပါတယ္။ဆိုလိုသာကေတာ့ လူေတြဟာ က်န္းမာေရးအတြက္အိမ္သာရပါမယ္။ေနာက္တစ္ခ်က္ ႏွလံုးသားလွဖို႔ စိတ္ထားလွဖို႔ မေကာင္းတဲ့အရာေတြမ်ားမ်ားမလုပ္ဖို႔ က်န္းမာေရးအတြက္ အိမ္သာတက္သလို စိတ္ထားအတြက္ လူသားတိုင္း စိတ္ကိုအိမ္သာတက္ခိုင္းရင္ေကာမေကာင္းဘူးလား။
               စိတ္ကိုအိမ္သာတက္တယ္ ဒီလိုေျပာရင္ ရီစကားမ်ားျဖစ္ေနမလားမသိဘူးေနာ္ တကယ္ေတာ့ စိတ္ကို အိမ္သာတက္ဖို႔လိုမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ျမင္တယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူေတြဟာ ေန႔စဥ္၀မ္းေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ရင္း မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ လိမ္ညာတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ခႏၵာမွာျပည့္ေနပါလိမ့္မယ္(အားလံုးကိုမဆိုလိုပါ) ဒါေၾကာင့္ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ညမအိပ္ခင္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ထိုင္ မ်က္စိေလးမွိတ္ျပီး ဒီေန႔ငါဘာေတြေကာင္းတာလုပ္ခဲ့လဲ မေကာင္းတာေတြကို ဘာလုပ္ခဲ့လဲ ျပန္ေတြးျပီး ေကာင္းတာလုပ္တဲ့စိတ္ေတြကို ႏွလံုးသားထဲထည့္ မေကာင္းတာလုပ္ခဲ့တဲ့ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကို စြန္႔ထုတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ မနက္ျဖန္အတြက္ ယေန႔ရဲ့စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကင္းစင္သြားႏိုင္ပါတယ္။လူ႔ဘ၀မွာ အေရးၾကီးဆံုးက စိတ္ကို လြတ္လပ္ေပါ့ပါးျပီး စိတ္ထားေလးဟာ မညစ္ႏြမ္းပဲ ျဖဴစင္ေနရင္ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာလဲ အျပစ္ေျပာစရာမရွိတဲ့ အသစ္အတိုင္းပဲ ျမင္ေနပါလိမ့္မယ္  ။ ရွင္သန္ျခင္းရဲ့ သက္တမ္းမွာ စိတ္ထားကို ျမင့္သထက္ျမင့္ လွသထက္လွေအာင္ေနသြားမယ္ဆိုရင္ ေသာကမ်ားမ်ား ေရာဂါမ်ားမ်ားနဲ႔အထီးက်န္ရင္း ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။လူတစ္ေယာက္ဟာ အဓိက စိတ္လွဖို႔ပါ ရုပ္လွေပမယ့္ စိတ္မလွတဲ့သူကို သင္ျမင္ဖူးပါလိမ့္မယ္ သူ႔အလွဟာသူ႔စိတ္ကိုမသိခင္ ခဏတာပဲ လွပျပီးေတာ့ သူ႔စိတ္ကို သင္သိရာမွစလို႔ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သင့္မ်က္စိနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္မ်က္စိမွာ အက်ည္းတန္ရုပ္ဆိုးေနပါ့လိမ့္မည္။ ရုပ္မလွေပမဲယ့္ စိတ္လွတဲ့ သူကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ပဲၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္မ၀တဲ့ ပန္းခ်ီးကားတခ်ပ္လိုပါပဲ။စိတ္ဆိုတာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူလို႔ရတဲ့ အရာမို႔ စိတ္ကို အျမဲတမ္းဆန္းစစ္ျပီး မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြကိုထုတ္ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြကို နွလံုးသားမွာစုျပီး ဘ၀ကို လွပစြာ ၾကည္ႏူးစရာအျပည့္နဲ႔ လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါ။

             စိတ္ကို အိမ္သာတက္ျခင္းသည္ တေန႔ ၁၀မိနစ္ေလာက္ဆိုေပမယ့္လဲ အက်ိဳးေက်းဇူးကေတာ့ ေဖာ္ျပလို႔မရတဲ့ အတိုင္းအသာအထိ သင့္ကို အက်ိဳးေက်းဇူးျပဳပါလိမ့္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီေတာ့  ဒီေန႔မွ စလို႔ စိတ္ကို အိမ္သာတက္ၾကည့္ရေအာင္လား   ။

(မေရးတတ္ေပမယ့္ အေတြးေလးေတြကို ေလးစားရပါေသာ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၀ါသနာတူမ်ားကို ေရးခ်ျပတာျဖစ္လို႔ အမွားအယြင္းရွိပါက လြင္ျပင္ကို နားလည္ေပးႏိုင္ၾကပါေစ)

 

အလုပ္ကမ်ားေနလို႔  ဒီပို႔ေလးကို ႏွစ္ခ်ိဳ႔၀ိုင္လို႔ သေဘာထားေပးၾကပါေနာ္ ။တကယ္ေတာ့ ဆားခ်က္တာပါ ဟိ ။အားလံုးကို သတိယလ်က္ 

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္