ကဗ်ာေတြစုပ္ယူထားတဲ့ ပန္းစံပယ္ရဲ့ ရနံ႔သင္းသင္းေလးႏွင့္ စိမ္းစိုေနေသာ ကဗ်ာလြင္ျပင္က်ယ္

တစ္ေယာက္တည္းက်န္

Thursday 24 November 2011


လမင္းဟာ လရိပ္အျဖစ္နဲ႔
ပင္လယ္ရဲ့ ရင္ခြင္မွာ
အိပ္စက္ခြင့္ရေပမဲ့
ပင္လယ္ကေတာ့
လမင္းကို ေမာ္ၾကည့္ယံုမွတပါး
အထီက်န္စြာနဲ႔ေပါ့  ။

ပန္းကေလးရဲ့ ဘ၀ဟာ
လွပစြာနဲ႔ ဖူးပြင့္ခ်ိန္ပဲ
ပိတုန္းနဲ႔ လူေတြကသံုးျပီး
၀တ္ရည္ကုန္လို႔ ႏြမ္းေျခာက္သြားရင္ေတာ့
ေျမျပင္ေပၚမွာ
နင္းေခ်မဲ႔ ေျခးလွမ္းတစ္စံု
စိုးထိတ္စြာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းေပါ့  ။

သစ္ပင္ငယ္ရဲ့ ရင္ခြင္ရိပ္မွာ
ေတးေခ်ာ့သိပ္ျပီး အိပ္ေစေပမဲ့လဲ
အေဖာ္ေတြ႔လို႔
ရုတ္တရက္ ႏႈတ္မဆက္ပဲ
ထပ်ံသြားေတာ့
ေက်းငွက္ေလးရဲ့
ေျခခတ္ဒဏ္ေၾကာင့္
ကိုင္းေျခာက္ေလးလဲ က်ိဳးက်ရရွာ  ။

လိုရာခရီးနဲ႔
ေျခေတာ္ေတြ မနာက်င္ရေအာင္
အနင္းခံ ဘ၀နဲ႔
 လမ္းကေလးဟာလဲ
နင္းျပီးရင္ ေနာက္ျပန္မၾကည့္တတ္တဲ့ သူေတြၾကားထဲ
လမ္းရဲ့ ရင္ျပင္မွာ ဒဏ္ရာေတြ
ဗလပြ
ေနာက္ထပ္အနင္းခံဖို႔
ခံႏိုင္ရည္ေတြ စုစည္း
နာက်င္ျခင္း မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ေပါ့  ။

မခုန္ဖူးတဲ့ ရင္တစ္စံုကို
ႏွစ္ခ်ိဳ႔အခ်စ္၀ိုင္ ခ်ိဳခ်ိဳေလးတိုက္ျပီး
အခ်စ္ကလပ္မွာ
ၾကင္နာျခင္းေတြနဲ႔ ကခုန္ရင္း
ယစ္မူးခ်ိန္ က်ဆံုးလို႔
အသိတရားေတြ ႏိုးထ
ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔
ႏွလံုးသား တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
         အို႔
တံုးလံုးပက္လက္နဲ႔
ဘ၀စာပြဲမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းပါလား   ။


လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

6 comments:

Thameesan said...

ဗ်ိဳ႕..
ဟုတ္လို႕လားဗ်
တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ းP

ေလးစားလွ်က္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အခ်စ္ကမင္းအနားမွာပါ
မင္းမသိလုိ႔ မရွိတာပါ(ဦးထီးဆုိင္သီခ်င္းေနာ္)

လမင္းငယ္ said...

ဘယ္ေရာက္လို့တစ္ေယာက္ထဲၿဖစ္ေနတာလဲ
ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ ့:)
ခံစားအားေပးသြားပါတယ္

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားပါတယ္

ေမာင္ဘုန္း said...

လိုရာခရီးနဲ႔
ေျခေတာ္ေတြ မနာက်င္ရေအာင္
ဝယ္ေပးထားတဲ့ ဖိနပ္ စီးၿပီးသြားေပါ့ .... အဟီး ...

ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ...

ခင္မင္စြာၿဖင့္

ေမာင္ဘုန္း

ပဥာက္ said...

ႏွလံုးသား တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အို႔
တံုးလံုးပက္လက္နဲ႔
ဘ၀စာပြဲမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းပါလား ။


ေကာင္းတယ္

Popular Posts

Popular Posts

Popular Posts2

Popular Posts3

စိတ္ၾကိဳက္အေရာင္ကုဒ္ေလးမ်ား

အေရာင္ရဲ႕Code ယူရန္ :