တန္ဖိုး

လမင္းမရွိတဲ့ညက ၾကယ္အလင္းက
တန္ဖိုးပိုရွိသလို
လမင္းမရွိတဲ့ညမွာပဲ
လမိုက္ညရဲ့ အရသာကို
စမ္းတ၀ါး၀ါးခံစားရင္း
တိမ္ေတြေပၚလိုက္စီးရင္
ကမၻာေျမထံသို႔
တန္ဖိုးဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့
ရြာခ်လိုက္ခ်င္တယ္  ။

ပန္းတစ္ပြင့္ကို

ႏြမ္းေျခာက္သြားမွ
လန္းေစခ်င္လို႔
ေနညမျပတ္ေရေလာင္ေနမယ့္အစား
မႏြမ္းခင္က တန္ဖိုးထား
ရတဲ့ ေမႊးရနံ႔
ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ေအာက္မွာသိမ္းထား
ဘယ္ေတာ့မွ မႏြမ္းမယ့္ပန္း  ။

ကာရံအျပည့္နဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာ့
ဟန္လုပ္ျပီး မေရးခ်င္ဘူး
ကာရံမဲ့တဲ့ ကဗ်ာမဟုတ္တဲ့
ခံစားခ်က္တစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့
ရင္ဘတ္နဲ႔ရင္း
ႏွလံုးေသြးနဲ႔ေရးျပခ်င္တယ္
တန္ဖိုးရွိမရွိေတာ့မသိဘူး
ျမတ္ႏိုးမိတာေတာ့အမွန္ပါပဲ  ။

အေျပာမလြယ္ပါနဲ႔
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
လမ္းေဘးက ေစ်းသည္ကို
ေခၚသေလာက္မလြယ္ပါဘူး
ခ်စ္ဖို႔ဆိုတာလြယ္ေပမယ့္
ခ်စ္တတ္ဖို႔ရန္ ခက္ခဲသည္မို႔
အခ်စ္ကို လမ္းေဘးမွာခ်မေရာင္းမိဖို႔
သင္သတိျပဳသင့္သည္ 
အခ်စ္၏တန္ဖိုး
ဘယ္ပညာရွင္မွ တန္ဖိုးမျဖတ္တတ္ပါဘူး  ။

ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို ခ်စ္တယ္
သူကြ်န္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္
အျဖစ္ႏွစ္ခုမွၾကားမွာ
ရွိတာတစ္ခုပဲရွိတယ္

နားလည္မႈ႔သံေယာဇဥ္ေတြအုပ္ျမစ္ခ်

သစၥာတံတိုင္းအထပ္ထပ္ကာရံျပီး

ေမတၱာအမိုးအကာေလးႏွင့္

အျပစ္ေတြကို အခ်စ္နဲ႔ျပင္ဆင္

အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား

ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ့အခါမွ

အထီးက်န္ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ညေတြ 

မၾကံဳေတြ႔မွာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္