ပိေတာက္

ပင္စည္က ခိုင္ခိုင္

ကိုင္းခက္ေတြျဖိဳင္ျဖိဳင္နဲ႔

ပင္စည္ေဘး

ခံုတန္းေတြခ်လို႔ရယ္

ေအးျမရိပ္ေပးတဲ့ အပင္  ။

တစ္ႏွစ္မွာတစ္လ

တစ္လမွာ တရက္

ခက္ခက္ခဲခဲ

ပြင့္ရွာရတယ္

သစၥာရွင္ ဒီအပင္

ဟို႔ေရွ့ေရွ့တုန္းကပင္  ။

ေရမကူ မိုးမွာမပြင့္

ေဆာင္းရဲ့ ေအးဒဏ္

ၾကံၾကံခံလို႔

ေႏြေနရဲ့ အပူပင္ၾကားမွာ

ေအးရိပ္ေတြေပးျပီး

မိုးစက္ေလး တျဖိဳက္ျဖိဳက္ၾကားမွာ

ပြင့္ရရွာသေလ  ။

ရိုးတံျဖိဳင္ျဖိဳင္

ဖူး ငံု စိမ္းစိမ္းနဲ႔

၀ါေရာင္ေတြ သန္းပါလို႔ရယ္

ေမြးပ်ံတဲ႔ ဒီရနံ႔နဲ႔

ရွားပါးသည့္ ပန္း  ။

ရာသီရဲ့ ဒဏ္

လူေတြရဲ့ သီလ

ဒီသဘာ၀ေတြၾကား

ဖူးပြင့္တာ အခ်ိန္မမွန္ေတာ့

ေျပာၾကျပန္ေသး

သစၥာမဲ႔တဲ႔ ဒီပန္းကေလး   ။

သစၥာရွိတဲ့ ဒီပန္းရယ္လို႔

တင္စားတာ လူ

ေဖာက္ျပန္တယ္လို႔

စြတ္စြဲတာလဲ လူ

ဒီအျဖစ္ ဒီစနစ္ေတြၾကားထဲ

ပိေတာက္မွာေတာ့ 

မ်က္ရည္ စက္လက္နဲ႔ေပါ့  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္