သက္မဲ့ဆိုေပမယ့္ ခံစားခ်က္ေတာ့ရွိႏိုင္ပါရဲ့

ငါ နင့္ အေပၚရပ္တယ္
ငါ နင့္ ကိုဖိအားေတြေပးတယ္
ငါ နင့္ ကို ခရီးၾကမ္းေတြေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္
ငါ နင့္ ကို ပူေလာင္ျခင္းေတြခါးစီးခံခိုင္းတယ္

ငါ နင့္ ကို အညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္
ငါ နင့္ ကို ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြအေပၚ နင္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္
ငါ နင့္ ကို ရႊံဗြတ္ႏြံမွာ မြန္းၾကပ္ေစတယ္
ငါ နင့္ ကို သစ္လြင္ေနရင္ လူေတြၾကားခ်ျပ ဂုဏ္ယူတတ္တယ္
ငါ နင့္ ကို ေဟာင္းႏြမ္းေနရင္ လူျမင္မခံခ်င္ေတာ့ဘူး
ငါ နင့္ ကို လိုအပ္ရင္သံုးျပီး မလိုအပ္ရင္ေတာ့ အထီးက်န္ေနေလေပါ့
ငါ နင့္ ကို သံုးလို႔ ၀ သြားေတာ့ နင္ဟာ အမႈိက္ပံုး(သို႔မဟုတ္) လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာပိုင္ရွင္မဲ့မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ေပါ့
ငါ နင့္ ေနရာမွာ အသစ္ကို အရင္ကနင့္လိုပဲ အသံုးခ်ရင္း.............

နင္ ငါ့ ကို ရပ္တည္ခြင့္ေပးတယ္
နင္ ငါ့ ကို ျမင့္တင္ေပးတယ္
နင္ ငါ့ ကို ပူေလာင္ျခင္းေတြကို ကာကြယ္ေပးတယ္
နင္ ငါ့ ကို အျမဲသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆာင္မေပးတယ္
နင္ ငါ့ ကို ေျမေပၚေျမေအာက္ အႏၱရာယ္မွန္သမွ် ေျဖရွင္းေပးတယ္

နင္ ငါ့ ကိုေတာ့ ရွင္းသန္႔ေစျပီး နင္ကေတာ့ မြန္းၾကပ္တဲ့ ရင္တစံုနဲ႔ေပါ့

နင္ ငါ့ အတြက္လူေတြၾကားမွာ စြဲေဆာင္မႈ႔ေတြေပးခဲ့တယ္

နင္ ငါ့ အနားကေန တိတ္တိတ္ေလး ထြက္ခြာသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္(ငါ့အတၱအတြက္ ထြက္ခြာျခင္းေပါ့)

နင္ ငါ့ရဲ့ ရက္စက္ျခင္း မတည္ျငိမ္တဲ့ ျမတ္ႏိုးမႈ႔အတြက္

နင္ အခုေတာ့ ဘယ္ဆီေရာက္ေနျပီလဲကြယ္........

မွတ္ခ်က္။     ။စီးခဲ့ဖူးတဲ့ ဖိနပ္မ်ားစြာအတြက္(သို႔မဟုတ္) အတၱအတြက္ အသံုးခ်ခံ သက္မဲ့အေၾကာင္း)

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္