ေက်းဇူးပါေမေမ (ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ပို႔စ္)

      
   အရိုးကြဲမတတ္ ေဆာင္းတစ္ညမွာ ေခြ်းသီးေတြ အျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ျပီး နာက်င္တဲ့ ေ၀ဒနာ အံ့ကိုတင္းတင္းက်ိတ္ ခ်စ္ျခင္းအတြက္
အသက္ကိုေလာင္းေၾကးထပ္ ေသမင္းနဲ႔စစ္ခင္းေနတဲ့ သူမရဲ့ မ်က္၀န္းေတြဟာ ေမာပန္းလြန္းလို႔ ျပာေ၀ေနပါလိမ့္မယ္။
သူ႔ဘ၀ထဲမွာ ၾကင္နာရမဲ့သူတစ္ေယာက္အတြက္ နာက်င္တဲ့ေ၀ဒနာကို ၾကည္ျဖဴစြာပဲခံစားေနရတဲ့အျဖစ္ လေပါင္းမ်ားစြာ ေရွာင္ရွားရတဲ့ အစားအေသာက္
သူေလး လူ႔ေလာကထဲေရာက္လာရင္ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ အျပစ္အနာအဆာမဲ့တေပါက္မွ မရွိေအာင္ ဂရုစိုက္ သြားလာရတဲ့ဒုကၡေတြကို တေျဖးေျဖးၾကီးျပင္းရင့္လာတဲ့
အကၤ်ီပြပြေလးကိုကိုင္ျပီး ဒုကၡကို သုခလို႔အသြင္းေျပာင္းျပီး ေနလာရတဲ့ လေပါင္းနည္းမွာမဟုတ္ပါဘူး  ။ဒီလိုနဲ႔ လူေတြေအးလို႔ေကြးေနတဲ့ ဒီေဆာင္းညနက္နက္မွာ သူမတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရင္ေသြးဆိုေသာ သူေလးအသက္ရွင္လ်က္ လူ႔ဘ၀ကိုေရာက္ရွိဖို႔ သူမအသက္ကို ၾကည္ျဖဴစြာရင္း
ေသမင္းကိုစိန္ေခၚျပီး ရွိသမွ်အားအင္ကိုသံုးလိုက္ေတာ့ "ေမြးျပီေမြးျပီ သမီးေလးေတာ့"လို႔ ပီတိသံေတြဖုံးလြမ္းရင္းေမာပန္း

စြာေျပာတဲ့ ဆရာမေလးရဲ့ စကားအဆံုးမွာေတာ့ ေမာပန္းျပီး အားအင္ကုန္ခန္း ျပာေ၀ေနတဲ့ မ်က္၀န္းကခ်က္ခ်င္း ေတာက္ပလာျပီး ကမၻာေပၚမွာ သူမ တခါမွ မျပံဳးဖူးေသးတဲ့ အျပံဳးေလးကို သူမ ျပံဳးမိပါလိမ့္မယ္။ထိုအျပံဳးဟာ ကမၻာေပၚမွာ အရိုးသားဆံုးနဲ႔ အသန့္ရွင္းဆံုး အျပံဳးျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာျပစရာလိုလိမ့္မယ္မထင္ပါဘူး။ထိုညက လမ္းမမွာသီဆိုေနတဲ့ခရစၥမတ္ႏႈတ္ဆက္တဲ့ေတးသံေတြဟာလဲ ၾကားဖူးသမွ်သီခ်င္းေတြထဲမွာ နာ၀င္အခ်ိဳဆံုး သီခ်င္းေလးေတြေပါ့။သမီးမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ျပီးအိပ္ရတဲ့ထိုညက သူမအတြက္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ညမ်ားစြာမွာ တန္းဖိုးအရွိဆံုးညေလးျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ေဟာင္းႏြမ္းေတာ့မယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ့ အဆံုးသတ္ခါနီး အခ်ိန္ေလးမွာ ႏွစ္သစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ အားအင္ေတြေပမယ့္ အဓိပၸါယ္ရွိရွိဘ၀ကိုျဖတ္သန္းဖို႔
ဘုရားသခင္ရဲ့ ဆုလဒ္ကိုရခဲ့တာကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၈ ေန႔ျမတ္ေလးတစ္ေန႔အျဖစ္ သူမ ဘ၀မွတ္တမ္းမွာေရးထိုးႏိုင္ပါခဲ့တာေပါ့ ။ဘ၀အတြက္ ေန႔သစ္ေလးရဲ့
နံနက္ခင္းမွာ ထူးထူးျခားျခား ရနံ႔ေလးတစ္ခုက သူမကို ေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုလို႔ အျပင္ကို လွမ္းေမးလိုက္ေတာ့ အိမ္ေရွ့က သူမစိုက္ထားတဲ့ စံပယ္ရံုေလးက ပြင့္ေနျပီတဲ့ေလ ဒီလိုနဲ႔ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ မ်က္စိမဖြင့္ေသးေပမဲ့ အျပံဳးေလးပြင့္ေနတာကေတာ့ ခ်ိဳေနတာပဲေပါ့ သူမကို စံပယ္ခ်ိဳးဆိုတဲ့ အမည္ေလးေပးျဖစ္ေၾကာင္း သူမေျပာျပတာကို ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိေနပါေသးတယ္။

               ပိုးဆိုတာဘယ္လိုေမြးရတယ္ဆိုတာမသိေပမဲ့သူမ ေမေမကေတာ့သူမကို ပိုးေမြးတာထက္ခက္ခဲစြာေမြးခဲ့ရတယ္လို႔  ၾကံဳၾကိဳက္တဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပဖူးပါတယ္။ဒါဆိုေမေမ(သူမ အေမကို ကြ်န္ေတာ္လဲ ေမေမလို႔ေခၚပါသည္)အရမ္း ပင္ပန္းမွာလို႔ပဲေနာ္လို႔ေမးေတာ့ ေအးခ်မ္းတဲ့အျပံဳးေလးနဲ႔ မပင္ပန္းပါဘူးကြယ္ သူ ေနထိုင္မေကာင္းျပီး သူပင္ပန္းမွာကိုပဲ စိတ္ပင္ပန္းမိတာပါ ေမေမကေတာ့ သူ႔ကိုျပဳစုရတာ ၾကည္းႏူးပါတယ္တဲ့။ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေနရြယ္မွာလဲ ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ျပီးစာေတာ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးရ၊

ပတ္၀န္က်င္းမွာ လူေတြကိုဘယ္လိုဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာ သင္ၾကားေပးရနဲ႔ သူမဘယ္ေလာက္မ်ားပင္ပန္းလိုက္မလဲေနာ္။

      အရြယ္ေရာက္လို႔ ဘ၀တိုးတက္မႈ႔အတြက္ ေရျခားေျမျခားဆိုတဲ့ေနရာၾကီးကို မသြားေစခ်င္ေပမဲ့လဲ

ေနာင္တစ္ခ်ိန္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔သူမ ႏွလံုးသားကို လမ္းခင္ေပးျပီး မစံပယ္ေလးေလာကအလယ္မွာတင့္တယ္စြာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ သမီးရတနာေလးျဖစ္ဖို႔ မ်က္ရည္ေတြကို အေဖာ္လုပ္ သမီးပို႔ေပးတဲ့ အမွတ္တရ အရုပ္ၾကီးတစ္ရုပ္ကို ဖက္ျပီးအိပ္ခဲ့တဲ့ ညေပါင္းလဲမ်ားပါျပီေလ။မစံပယ္ေလးဟာ သူမေမေမ့ကို

အရမ္းခ်စ္ေသာ သမီးလိမၼာေလးမို႔ သူခင္းေပးတဲ့လမ္းအတြက္ သူမဂုဏ္ယူေနပါလိမ့္မယ္။တခါတေလ ဖုန္းဆက္တဲ့အခါ သူမေျပာေလ့ရွိတာက ကြ်န္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔အတူတူေနခ်င္တဲ့အေၾကာင္း သူ႔သမီးေလးကို

ဖက္မအိပ္ရတဲ့တာၾကာလို႔ သူမကိုဖက္ျပီးအိပ္ခ်င္ေၾကာင္း သူ႔သမီးေလးၾကိဳက္တတ္တဲ့ ထမင္း ဟင္းေတြ ခ်က္ေကြ်းခ်င္ေၾကာင္း ငိုသံေလးႏွင့္ေျပာတတ္ရွာသည္။တေန႔ေန႔ေတာ့ျဖစ္လာမွာေပါ့ ေမေမရယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာေျပာမိေနပါတယ္။

          မစံပယ္ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း ပထမဆံုးသတိယမိတာက သူမ ေမေမကိုပါ။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြမဲ့ျပီး ဘ၀ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ ေနခ်င္သလိုေနတဲ့ ငေတးေလးကြ်န္ေတာ့္ကို ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္ေတြ

အျပည့္ ဘ၀ပန္းတိုင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေရာက္ေစဖို႔ ေဖးမကူညီ လမ္းျပသူ ႏွလံုးသားအရွင္သခင္မကို သူမေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ ရိုေသေလးစာ ခ်စ္ခင္မိပါသည္။

  ခ်စ္ေသာ ဇနီးေလးလဲ လိုအင္ဆႏၵေတြ အျမန္ဆံုးျပည့္၀ပါေစလို႔  ေမာင္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္