ကဗ်ာေတြစုပ္ယူထားတဲ့ ပန္းစံပယ္ရဲ့ ရနံ႔သင္းသင္းေလးႏွင့္ စိမ္းစိုေနေသာ ကဗ်ာလြင္ျပင္က်ယ္

ပိေတာက္

Thursday 5 April 2012

ပင္စည္က ခိုင္ခိုင္
ကိုင္းခက္ေတြျဖိဳင္ျဖိဳင္နဲ႔
ပင္စည္ေဘး
ခံုတန္းေတြခ်လို႔ရယ္
ေအးျမရိပ္ေပးတဲ့ အပင္  ။

တစ္ႏွစ္မွာတစ္လ
တစ္လမွာ တရက္
ခက္ခက္ခဲခဲ
ပြင့္ရွာရတယ္
သစၥာရွင္ ဒီအပင္
ဟို႔ေရွ့ေရွ့တုန္းကပင္  ။

ေရမကူ မိုးမွာမပြင့္
ေဆာင္းရဲ့ ေအးဒဏ္
ၾကံၾကံခံလို႔
ေႏြေနရဲ့ အပူပင္ၾကားမွာ
ေအးရိပ္ေတြေပးျပီး
မိုးစက္ေလး တျဖိဳက္ျဖိဳက္ၾကားမွာ
ပြင့္ရရွာသေလ  ။

ရိုးတံျဖိဳင္ျဖိဳင္
ဖူး ငံု စိမ္းစိမ္းနဲ႔
၀ါေရာင္ေတြ သန္းပါလို႔ရယ္
ေမြးပ်ံတဲ႔ ဒီရနံ႔နဲ႔
ရွားပါးသည့္ ပန္း  ။

ရာသီရဲ့ ဒဏ္
လူေတြရဲ့ သီလ
ဒီသဘာ၀ေတြၾကား
ဖူးပြင့္တာ အခ်ိန္မမွန္ေတာ့
ေျပာၾကျပန္ေသး
သစၥာမဲ႔တဲ႔ ဒီပန္းကေလး   ။

သစၥာရွိတဲ့ ဒီပန္းရယ္လို႔
တင္စားတာ လူ
ေဖာက္ျပန္တယ္လို႔
စြတ္စြဲတာလဲ လူ
ဒီအျဖစ္ ဒီစနစ္ေတြၾကားထဲ
ပိေတာက္မွာေတာ့ 
မ်က္ရည္ စက္လက္နဲ႔ေပါ့  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

သၾကၤန္အမွတ္တရ ကဗ်ာအေဟာင္းေလးျပန္တင္ပါသည္။ ပံုကို googleမွကူးယူပါသည္။

5 comments:

မိုးသက္ said...

ပိေတာက္ပန္းေလးကိုလြမ္းဆြတ္ခံစားသြားပါတယ္အစ္ကုိခင္ဗ်ား...............။

brainless said...

ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္...

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ပိေတာက္ရယ္..

မ်ိဳးဆက္သစ္မွတ္တိုင္ said...

ပိေတာက္အေၾကာင္းကို ထိထိမိမိနဲ႔ ဖြဲ႔စပ္ထားတာမို႔

မွတ္သားစရာေကာင္းခ်က္.....

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ဘယ္တုန္းက ကဗ်ာလဲ
နာလဲတိရဘူးေနာ္

Popular Posts

Popular Posts

Popular Posts2

Popular Posts3

စိတ္ၾကိဳက္အေရာင္ကုဒ္ေလးမ်ား

အေရာင္ရဲ႕Code ယူရန္ :